рэпарта́ж

(фр. reportage, ад англ. report = паведамляць)

інфармацыя па радыё, тэлебачанні, паведамленне ў газеце аб мясцовых здарэннях, падзеях.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

tune​2 [tju:n] v. настро́йваць (музычныя інструменты); інтанава́ць

tune in [ˌtju:nˈɪn] phr. v. (to) настро́йваць (радыё); настро́йвацца (на што-н.)

tune up [ˌtju:nˈʌp] phr. v. настро́йваць (музычныя інструменты)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hostess [ˈhəʊstəs] n.

1. гаспады́ня

2. сцюардэ́са (самалёта); супрацо́ўніца, яка́я сустрака́е гасце́й (у рэстаране, начным клубе і да т.п.)

3. вяду́чая прагра́мы (на радыё і тэлебачанні)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

receiver

[rɪˈsi:vər]

n.

1) атрыма́льнік -а m., атрыма́льніца f.

2) тэлефо́нная тру́бка

3) прыма́ч -а́, прыёмнік -а (радыё, тэлевізі́йны)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

перада́тчык м

1. радыё Sénder m -s, -, Séndestation f -, -en;

кароткахва́левы перада́тчык Kúrzwellensender m;

2. (чалавек) Überbringer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Mítschnitt

m -(e)s, -e за́піс на магнітафо́нную сту́жку ( з радыё, тэлевізара, касеты)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

балабо́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак.

Разм.

1. Звінець, гучэць.

2. перан. Балбатаць, малоць лухту. Гаворкі ўжо людскае [у Пракопа] не будзе: чаўпе, балабоніць, плявузгае, а што да чаго — не разбярэш. Вітка. // У адносінах да чаго‑н., што ўтварае гукі. [Грачова:] — Бухгалтар!.. Выходзіш з дому, дык радыё выключай. У мяне сваё ёсць... Што яно мне тут увесь дзень балабоніць! Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мас-ме́дыя

(англ. mass-media, ад лац. mass = масавы + medium = цэнтр)

сродкі масавай інфармацыі (прэса, тэлебачанне, радыё, Інтэрнэт, кіно).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

азакеры́т

(ад гр. ozo = пахну + keros = воск)

мінерал групы нафтавых бітумаў белага, жоўтага, бурага або зялёнага колеру; выкарыстоўваецца ў радыё-, электратэхніцы, парфумернай і лакафарбавай прамысловасці, медыцыне; горны воск.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

reedycja

ж.

1. перавыданне;

2. паўторны паказ, паўторнае выкананне (перадачы па радыё, тэлебачанні і да т.п.)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)