зняме́нне, ‑я, н.

Стан знямелага. Юзік не паварухчуўся. Нахіліўшыся з ліхтаром, Толік убачыў, што хлопец як бы застыў у зняменні. Вітка. Толькі неўгамонныя птушкі парушалі зняменне і цішыню гэтага апошняга прыпынку вечна клапатлівых і неспакойных людзей. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

займа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які выклікае цікавасць; забаўны. Займальная гульня. Займальны сюжэт. □ Героі мультыплікацый — пераважна разумныя, кемлівыя жывёлы і птушкі, яны такія займальныя ў сваіх паводзінах, што не толькі дзецям, але і дарослым цяжка адарвацца ад экрана. Філімонаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарнано́гі, ‑ая, ‑ае.

1. У якога чорныя ногі; з чорнымі нагамі. Чарнаногія птушкі.

2. Разм. З бруднымі, запэцканымі нагамі. Бачыў [Руневіч] і хлопчыка, які ні слова не сказаў, чарнаногі свіны пастушок, толькі глядзеў на дзядзьку-партызана спадылба. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

prey1 [preɪ] n.

1. ахвя́ра (пра чалавека)

2. здабы́ча (пра звера, птушку);

birds of prey драпе́жныя пту́шкі

be/fall prey to smth. fml быць/па́сці ахвя́рай чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

skrzek, ~u

м.

1. стракатанне (птушкі); кваканне;

2. ікра (земнаводных);

żabi skrzek — жабурынне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Трашчо́тка ‘пеначка-жаўтаброўка, Phylloscopus sibilator’ (Дарафееў, Птушкі). Да трашча́ць (гл.), пра “траскучы” голас: Песня — моцнае сіп‑сіп‑сіпсір‑сірр (там жа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ту́лес ‘птушка кулік, Sguatarola sguatarola L.’ (ТЗб. ”85-”86). Назва гукапераймальнага паходжання: птушка выдае працяжнае тужлівае туу‑лі (Дарафееў, Птушкі, 82).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

breast1 [brest] n.

1. гру́дзі; грудна́я кле́тка

2. anat. мало́чная зало́за;

breast milk грудно́е малако́

3. грудзі́на (адзежы), пе́рад

4. гру́дка (частка цела ў птушкі);

The robin has a red breast. У малінаўкі чырвоная грудка.

5. гру́дка (мяса пярэдняй часткі птушкі або жывёліны);

chicken/turkey breasts куры́ныя/інды́чыя гру́дкі

6. lit. сэ́рца; душа́

make a clean breast of smth. шчы́ра прызна́цца ў чым-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

го́рба Насып зямлі; невялікі пагорак; сумёт снегу; пясчаная дзюна (Ваўк. Сцяшк., Я. Брыль. Птушкі і гнёзды, 1964, 19).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

прашуга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Праляцець, пранесціся з шумам. Кругом было спакойна, толькі калі-нікалі праляціць з піскам кажан або пракрычыць сава ці прашугаюць чарадою спалоханыя птушкі. Гурскі. Перад самым змярканнем над горадам прашугала кароткая летняя навальніца. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)