фарсу́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (спец.).

Прыбор для распыльвання якіх-н. вадкасцей або парашкападобнага паліва ў топках паравых катлоў, цыліндрах рухавікоў і пад.

Ф. паравоза.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Automatísmus

m -

1) аўтаматы́чны прыбо́р

2) псіхал. аўтаматы́зм

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

гадзі́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Прыбор для вызначэння часу ў межах сутак.

Ручны г.

Насценны г.

Сонечны г.

|| памянш. гадзі́ннічак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

|| прым. гадзі́ннікавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гігро́граф, ‑а, м.

Самапісны прыбор для бесперапыннай рэгістрацыі змен адноснай вільготнасці паветра.

[Ад грэч. hygrós — вільготны і gráphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпсатэрмо́метр, ‑а, м.

Прыбор для вызначэння атмасфернага ціску па тэмпературы кіпення вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гукаўло́ўнік, ‑а, м.

Прыбор для ўлоўлівання шуму самалёта, падводнай лодкі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асвятля́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны Для штучнага асвятлення. Асвятляльны прыбор. Асвятляльныя ракеты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водавымяра́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вымярэння скорасці цячэння і расходу вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анемо́граф, ‑а, м.

Прыбор для бесперапыннай аўтаматычнай рэгістрацыі хуткасці і напрамку ветру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кванто́метр, ‑а, м.

Прыбор, які аналізуе хімічны састаў аб’екта па яго выпраменьванню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)