прычы́м союз присоед. причём;

пры шко́ле до́бры сад, п. бо́льшасць дрэў шко́льнікі пасадзі́лі са́мі — при шко́ле хоро́ший сад, причём бо́льшую часть дере́вьев шко́льники посади́ли са́ми

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Прына́да ’тое, чым прывабліваюць птушак, рыб, жывёл; тое, што прыцягвае, прываблівае’ (ТСБМ, Чач., Нас., Мал., Арх. Федар., Гарэц., Ласт., Байк. і Некр., Др.-Падб., Шат., Бяльк., Растарг., Сцяшк.; віл., лях., маст., Сл. ПЗБ, ТС), ’настой пахучага зелля (якім крапілі вуллі)’ (віл., З нар. сл.), ’ласунак’ (ваўк., Сл. ПЗБ), пріна́да ’прынада’ (Бяльк.), пріна́дка ’невялікі вулей з кары для прываблівання пчол, які ставяць на дрэве’ (слаўг., Нар. сл.), принадэнка ’прынада’ (Булг.), ст.-бел. прына́да, прына́да пташа (Ст.-бел. лексікон). Аддзеяслоўны назоўнік ад прына́дзіць. Стараж.-рус. принада ’прыбаўленне, далучэнне’, рус. паўд., зах., смал., бранск., дан. прына́да ’тое, чым прынаджваюць розных жывёл’, дан. ’сіло (для лоўлі птушак)’, смал. прина́душка ’прынада’, укр. прина́да ’тс’. Інакш Фасмер (3, 365), які прапануе складаны шлях утварэння: прыстаўкі *при‑, *на‑ + кантынуанты і.-е. каранёў *dō‑ ці *dhē‑, што не пераконвае; гл. таксама Пятлёва, ОЛА, Исследов., 1994–1996, 207.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

причём союз, в разн. знач. прычы́м;

при шко́ле хоро́ший сад, причём большинство́ дере́вьев шко́льники посади́ли са́ми пры шко́ле до́бры сад, прычы́м бо́льшасць дрэў шко́льнікі пасадзі́лі са́мі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

подвёртывать несов.

1. (подвинчивать) падкру́чваць;

2. (загибать края) падго́ртваць; (рукава) зака́сваць; (штаны) падка́сваць; (подматывать, напр., портянку) падкру́чваць, падмо́тваць;

3. (повреждать) падваро́чваць, выкру́чваць; (при вывихе) выві́хваць, спрыві́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

сход в разн. знач. сход, род. схо́ду м.;

при схо́де с корабля́ пры схо́дзе з карабля́;

круто́й сход разг. стро́мкі сход;

се́льский сход ист. се́льскі сход.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

адпуска́ць несов.

1. в разн. знач. отпуска́ть;

2. (делать менее натянутым) отпуска́ть, ослабля́ть; (о зажиме — ещё) отжима́ть;

3. спец. (при закалке) отпуска́ть;

1-3 см. адпусці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

налы́гваць несов.

1. нани́зывать;

2. (верёвкой, своркой) привя́зывать, навя́зывать; (друг к другу — многих) свя́зывать вме́сте;

3. (при помощи петли — многих) нала́вливать, арка́нить;

1-3 см. налыга́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сашчэ́пліваць несов.

1. (соединять при помощи скрепок, зажимов) скрепля́ть; (брёвна и т.п. — ещё) схва́тывать;

2. (руки, пальцы) сжима́ть; сце́пливать;

3. сти́скивать, сжима́ть;

1-3 см. сашчапі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

завоева́ть сов.

1. (подчинить при помощи военных действий) заваява́ць, мног. пазаваёўваць;

2. перен. (овладеть, приобрести) заваява́ць, здабы́ць;

завоева́ть себе́ положе́ние заваява́ць сабе́ стано́вішча;

завоева́ть сла́ву здабы́ць сла́ву.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

внуши́ть сов.

1. (вызвать) вы́клікаць; (возбудить) абудзі́ць; (вселить) усялі́ць, пасялі́ць, нада́ць; (навеять) наве́яць; (при помощи гипноза) унушы́ць;

2. навучы́ць; (уговорить) угавары́ць; (подговорить) намо́віць; (убедить) перакана́ць; см. внуша́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)