хо́та, ‑ы, ДМ хоце, ж.

1. Іспанскі народны танец у хуткім тэмпе, а таксама музыка да гэтага танца. Танцаваць хоту.

2. Музычны твор у стылі гэтага танца. «Арагонская хота» Глінкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ча́рдаш, ‑а і чарда́ш, ‑а́, м.

1. Венгерскі народны танец, а таксама музыка да гэтага танца. З бадзёрым рускім «пераплясам» Спаборнічаў заборысты «чардаш». Корбан.

2. Музычная п’еса ў рытме гэтага танца.

[Венг. csárdás.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ша́лы, ‑аў; адз. няма.

Разм. Забавы, гульні, свавольства. Толькі князеўскі хорам гудзеў, не маўчаў: Шалы, музыка ў такт рагаталі; Не адну віна бочку князь кончыў, пачаў: Шлюб-вяселле ўсё княжны гулялі. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Surdo canere

Спяваць глухому.

Петь глухому.

бел. Глухому песню спяваць. Што глухому музыка. Глухому і варона салавей.

рус. Глухому песен не пой ‒ не услышит. Дурака учить, что мёртвого лечить. Как об стену горох.

фр. Autant parler à un sourd (Что с глухим разговаривать).

англ. No use pumping a dry well (Незачем выкачивать пустой колодец).

нем. Wasser in den Brunnen tragen (Носить воду в колодец).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

чу́цца

1. (быць чутным) zu hören sein;

2. (гучаць) ertönen vi (s), erschállen* vi (s);

мне чу́ецца му́зыка ich höre Musík

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

frothy

[ˈfrɔӨi]

adj.

1) пе́ністы

frothy soap suds — пе́ністая мы́льная вада́

2) лёгкі (му́зыка); плы́ткі, нява́жны (гу́тарка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

тарантэ́ла, ‑ы, ж.

1. Італьянскі народны танец, які выконваецца ў хуткім тэмпе, а таксама музыка да гэтага танца. Танцаваць тарантэлу. Іграць тарантэлу.

2. Музычны твор у тэмпе такога танца. Тарантэла Ліста. Тарантэла Шастаковіча.

[Іт. tarantella.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sakralny

sakraln|y

сакральны; рытуальны; абрадавы;

muzyka ~a — рытуальная (абрадавая) музыка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ка́мерны

(ад лац. camera = пакой)

прызначаны для невялікага памяшкання, для абмежаванага кола слухачоў (напр. к-ая музыка, к. аркестр).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

тэкст, -у, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Надрукаванае ці напісанае звязанае маўленне, якое можна ўзнавіць.

Т. апавядання.

2. Асноўны матэрыял якога-н. твора, дакумента і пад. ў адрозненне ад заўваг, каментарыяў ілюстрацый да яго.

Зноскі занялі больш месца, чым сам т.

3. Словы, на якія напісана музыка.

Т. песні.

4. Шрыфт буйнога памеру — каля 8 мм (спец.).

|| прым. тэ́кставы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)