снопасушы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн.лак; ж.

Прыстасаванне для сушкі збожжа ў снапах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трасі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн.лак; ж.

Спец. Машына для ачысткі льнянога валакна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цестамясі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн.лак; ж.

Машына, якая замешвае цеста. Механічная цестамясілка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

яско́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн.лак; ж.

Адна- або шматгадовая расліна сямейства гваздзіковых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

партуга́льцы, -аў, адз. -лец, -льца, м.

Народ раманскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Партугальскай Рэспублікі.

|| ж. партуга́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

|| прым. партуга́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

правінцыя́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Жыхар правінцыі (у 2 знач.; уст.).

2. перан. Чалавек з адсталымі, абмежаванымі поглядамі.

|| ж. правінцыя́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

старажы́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто жыве шмат гадоў на адным месцы.

Мінскі с.

|| ж. старажы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак.

|| прым. старажы́льскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сушы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Апарат, устаноўка для сушкі чаго-н.

С. для збожжа.

С. для бялізны.

2. Памяшканне, дзе сушаць, прасушваюць што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гуміла́к

(ад лац. gummi = камедзь + лак)

смалістае рэчыва, якое ўтвараецца на галлі некаторых трапічных раслін; служыць для вырабу ізаляцыйных лакаў, сургучу і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кла́дбище ср. мо́гільнік, -ка м.; мо́гілкі, -лак ед. нет, обл. клады́, -до́ў ед. нет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)