зацягну́ць 1, ‑цягну, ‑цягнеш, ‑цягне;
1. Цягнучы, даставіць куды‑н.
2.
3. Уцягнуць у сярэдзіну, унутр чаго‑н.
4. Удыхнуць, уцягнуць у сябе (дым, паветра і пад.).
5. Накрыць тонкім слоем чаго‑н.
6. Пацягнуць, расправіць (занавеску і пад.) так, каб закрыць, засланіць што‑н.
7. Туга завязаць, сцягнуць.
8.
9. Шчыльна закруціць, зашрубаваць.
•••
зацягну́ць 2, ‑цягну, ‑цягнеш, ‑цягне;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спыні́ць, спыю, спыніш, спыніць;
1.
2.
3.
4.
5.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ВЫЗВАЛЕ́НЧАЯ ВАЙНА́ ПО́ЛЬСКАГА НАРО́ДА 1939—45,
узброеная барацьба польскага народа супраць
Дзеянні польскіх узброеных сіл за мяжой у 1940—42. Да
Антыфашысцкая барацьба ў акупіраванай Польшчы ў 1939—43. Пасля акупацыі краіны зарадзіўся рух Супраціўлення, які арганізацыйна ўзмацніўся ў 1941—42; унутры руху аформіліся 2
Дзеянні польскіх узброеных сіл на франтах 2-й сусветнай вайны ў 1943—45. На Захадзе ў складзе
Літ.:
Зуев Ф.Г. Польский народ в борьбе против фашизма. М., 1967;
Краткая история Польши. М., 1993. С. 315—360;
Заварошкін У. Монтэ-Касіна: трыумф і трагедыя //
У.Я.Калаткоў.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
мо́ва, ‑ы,
1. Сукупнасць агульнапрынятых гукавых і лексіка-граматычных сродкаў для выказвання думак і наладжвання сувязі паміж людзьмі.
2. Сукупнасць лексічных, граматычных і іншых сродкаў выражэння думак, стыль.
3. Спосаб вымаўлення слоў, манера гаварыць.
4. Здольнасць гаварыць.
5. Тое, што перадае сабой якую‑н. думку, можа служыць сродкам зносін.
6.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перахапі́ць, ‑хаплю, ‑хопіш, ‑хопіць;
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ВАЙНА́ РАСІ́І З РЭ́ЧЧУ ПАСПАЛІ́ТАЙ 1654—67,
вайна, распачатая расійскім царом Аляксеем Міхайлавічам за землі Смаленшчыны, Беларусі, Украіны і Літвы. Для пачатку вайны царскі ўрад выкарыстаў спрыяльныя для яго абставіны: Рэч Паспалітая была аслаблена ў выніку
У маі 1654
У маі 1655 пачалася 2-я кампанія гэтай вайны.
Землі Смаленшчыны, Беларусі і Літвы былі ўключаны ў склад
У 1656—58 ва
3.5.1660 Рэч Паспалітая заключыла мір са Швецыяй і змагла ўсе свае войскі кінуць супраць
Літ.:
Гісторыя Беларускай ССР. Т. 1.
Мальцев А.Н. Россия и Белоруссия в середине XVII в. М., 1974;
Абецедарский Л.С. Белоруссия и Россия: Очерки
Сагановіч Г. Невядомая вайна, 1654—1667.
Morzy J. Kryzys demograficzny na Litwie I Białorusi w 2 połowie XVII wieku. Poznań, 1965.
А.П.Грыцкевіч
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ле́гчы, лягу, ляжаш, ляжа; ляжам, ляжаце, лягуць;
1. Прыняць ляжачае, гарызантальнае становішча (пра чалавека і жывёл);
2. Размясціцца спаць, адпачываць.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9. Прыняць якое‑н. становішча, узяць які‑н. напрамак (пра самалёты, судны).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няма́,
1. Не быць у наяўнасці, адсутнічаць, бракаваць.
2. У знач. няпоўнага сказа пры адмоўных адказах на пытанні.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пасадзі́ць, ‑саджу, ‑садзіш, ‑садзіць;
1. Памагчы каму‑н. сесці.
2. Усадзіць у зямлю, засыпаць зямлёй насенне, карэнне расліны, саджанца для далейшага росту.
3. Паставіць у гарачую печ пячыся.
4. Скіраваўшы да зямлі, прымусіць сесці, прызямліць (пра самалёт і пад.).
5.
6. Прымусіць чым‑н. займацца, што‑н. рабіць (звычайна седзячы).
7.
8.
9. Памясціць дзе‑н., у сярэдзіну чаго‑н.; размясціць (жывёл, пчол, рыб і пад.) у спецыяльным памяшканні.
10.
11. Затупіць; прывесці ў нягоднасць, сапсаваць.
12.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ме́сца, ‑а,
1. Прастора зямной паверхні, якая занята або можа быць занята кім‑, чым‑н.
2. Мясцовасць.
3. Прастора, на якой можна размясціцца; прастора, прызначаная для каго‑н.
4. Урывак, частка літаратурнага, мастацкага або музычнага твора.
5.
6.
7.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)