Verbum

аднапа́льцы, ‑ая, ‑ае.

Які мае на руцэ, назе, лапе адзін палец. Аднапальцыя жывёлы.

гліст, ‑а, М ‑сце, м.

Чарвяк, які паразітуе ў арганізме чалавека або жывёлы.

макрэ́ц, ‑раца, м.

Мокры лішай на нагах у коней і буйной рагатай жывёлы.

міжпаро́дны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які адбываецца паміж рознымі пародамі (раслін, жывёлы). Міжнароднае скрыжаванне.

міжро́давы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які адбываецца паміж рознымі родамі (раслін, жывёлы). Міжродавыя скрыжаванні.

напаўкро́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які атрымліваецца ад скрыжавання чыстакроўнай жывёлы з простай; не чыстакроўны.

паўкро́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які атрымліваецца ад скрыжавання чыстакроўнай жывёлы з простай; нечыстакроўны.

перапало́сы, ‑ая, ‑ае.

Разм. У палосы, плямы рознага колеру; разнашэрсны (пра масць жывёлы).

тэбенёўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Пасьба сельскагаспадарчай жывёлы на пашы, пакрытай снегам.

[Ад цюрк. тэбін — зімовая паша пад снегам.]

шві́цкі, ‑ая, ‑ае.

У выразах: швіцкая жывёла, швіцкая парода — парода буйной рагатай жывёлы.

[Ад назвы кантона Швіц (Schwyz) у Швейцарыі, дзе ўпершыню была выведзена гэта парода жывёлы.]