селено́граф, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне селенаграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

селено́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне селеналогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

семасіёлаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне семасіялогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

семіто́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне семіталогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

славяназна́вец, ‑знаўца, м.

Спецыяліст у галіне славяназнаўства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спелео́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне спелеалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

станкабудаўні́к, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне станкабудавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сурдапедаго́г, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне сурдапедагогікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таваразна́вец, ‑наўца, м.

Спецыяліст у галіне таваразнаўства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таксіко́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне таксікалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)