пакудла́ціць, ‑лачу, ‑лаціш, ‑лаціць; зак., што.

Разм. Зрабіць кудлатым; узлахмаціць. Пакудлаціў вецер валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разлахма́ціць, ‑мачу, ‑маціш, ‑маціць; зак., каго-што.

Зрабіць лахматым. Разлахмаціць валасы. Разлахмаціць вяроўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растрапа́ць, ‑траплю, ‑трэплеш, ‑трэпле; зак., што.

Раскалмаціць, раскідаць у беспарадку. Вецер растрапаў валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цёмнавало́сы, ‑ая, ‑ае.

Які мае цёмныя валасы. Ваня быў сярэдняга росту, цёмнавалосы. Бураўкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ды́біцца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -біцца; незак.

1. Аб валасах, поўсці: станавіцца тарчма.

Валасы на галаве дыбіліся ад ветру.

2. Аб вопратцы — не гладка прылягаць, тапырыцца.

Пінжак на ім дыбіўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

разблы́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Раздзяліць, разматаць (зблытанае).

Р. валасы.

2. перан. Зрабіць ясным, зразумелым што-н., дабрацца да сутнасці чаго-н.

Р. складанае пытанне.

|| незак. разблы́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

◎ Начу́баць ’нацягаць за валасы, пабіць’ (ТС). Да чубаць, гл. чуб.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ку́кла, ‑ы, ж.

Род жаночай прычоскі: сабраныя ў касу і закручаныя ззаду валасы. Чорныя валасы, наспех закручаныя ў куклу, павіваліся густымі пасмамі. Мурашка. Тугая каса, закручаная ў куклу, надавала твару строгасць. Ваданосаў. // Пасма кужалю, завязаная пэўным чынам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

еўрапео́ід

(ад лац. Europa + -оід)

прадстаўнік расы, для якой характэрна светлая скура, мяккія валасы, вузкі выступаючы нос, тонкія губы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

crimp

[krɪmp]

1.

v.t.

гафры́раваць; завіва́ць (валасы́)

2.

adj.

хва́лісты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)