tłuc

незак.

1. таўчы;

tłuc cukier — таўчы цукар;

2. біць, калаціць;

tłuc we drzwi — калаціць у дзверы;

3. біць; разбіваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

разгра́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., што.

Грабячы, расцягнуць, раскрасці. [Нявідны:] — Пазганялі нас паны сваім войскам з нашай кроўнай зямлі, папалілі нашы хаты, разбурылі нашы гарапашніцкія двары, разграбілі наш набытак. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбо́й, -бо́ю, м.

1. гл. адбіць.

2. Сігнал (першапачаткова барабанны), які апавяшчае аб заканчэнні чаго-н.

А. паветранай трывогі.

3. перан. Перапынак у працы, дзеянні; спачын.

Біць (даць) адбой (таксама перан.: адмаўляцца ад свайго рашэння, думкі).

◊

Адбою няма (не будзе) ад каго-чаго (разм.) — вельмі многа каго-, чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

лупцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; незак., каго (што).

Моцна біць, хвастаць.

|| зак. адлупцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны і вы́лупцаваць, -цую, -цуеш, -цуе; -цуй; -цаваны

|| аднакр. лупцану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. лупцава́нне, -я, н. і лупцо́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -цо́вак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

clout​2 [klaʊt] v.

1. infml мо́цна ўда́рыць (рукой або кулаком); даць апляву́ху/по́ўху

2. infml мо́цна біць па мячы́ (бейсбол)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

áussprudeln

1.

vt выкіда́ць; вывярга́ць

2.

vi (s) біць крыні́цай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

búmmeln

vi разм.

1) шпацырава́ць, прагу́львацца; швэ́ндацца

2) біць бі́бікі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

zwischendréin

~ schlágen* — vi разм. біць куды́ папа́ла (у час бойкі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

наба́т м Stúrmläuten n -s, Máhngeläute n -s;

біць у наба́т перан Alárm schlágen*, Sturm läuten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

пу́га ж Knúte f -, -n, Péitsche f -, -n;

біць пу́гай mit der Knúte [Péitsche] schlágen*, péitschen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)