пе́са, нескл., н.

Грашовая адзінка і разменная манета некаторых дзяржаў Лацінскай Амерыкі і Філіпін.

[Ісп. peso.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ген, -а, мн. -ы, -аў, м.

Структурная і функцыянальная адзінка спадчыннасці, якая кантралюе развіццё пэўнай прыкметы ці ўласцівасці.

|| прым. ге́нны, -ая, -ае.

Генная інжынерыя (канструяванне новых спалучэнняў генаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гра́фства, -а, н.

1. Графскі тытул.

2. мн. -ы, -аў. Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Англіі, ЗША і іншых краінах.

3. Пры феадалізме: зямля, якая знаходзілася ва ўладанні графа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

horsepower

[ˈhɔrs,paʊr]

n.

ко́нская сі́ла (адзінка вымярэ́ньня магу́тнасьці)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

British thermal unit, BTU

брыта́нская адзі́нка цяпла́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fon, ~u

м. фіз. фон (адзінка гучнасці)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дзесць, ‑і, ж.

Адзінка ліку пісчай паперы. Руская дзесць — 24 лісты. Метрычная дзесць — 50 лістоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парсе́к, ‑а, м.

Адзінка вымярэння адлегласці ў астраноміі, якая адпавядае гадавому паралаксу ў адну секунду.

[Ад скарачэння слоў паралакс і секунда.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ру́пія, ‑і, ж.

Грашовая адзінка ў Індыі, Пакістане і некаторых іншых краінах; манета адпаведнай вартасці.

[Ад санскр. rüpyam.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэгіён, ‑а, м.

Спец. Пэўная тэрытарыяльная адзінка (раён, вобласць), якая адрозніваецца ад іншых спецыфічнымі рысамі.

[Лац. regio — вобласць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)