Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фанта́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
1.Чалавек, які любіць адцавацца фантазіі (у 2 знач.), фантазёр.
2. Пісьменнік, што працуе ў галіне фантастыкі (у 3 знач.).
|| ж.фанта́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фантасты́чны, -ая, -ае.
1.гл. фантастыка.
2. Падобны на фантазію (у 2 знач.); казачны, чароўны, звышнатуральны.
Ф. прывід.
Ф. пейзаж.
Фантастычнае святло.
3. Зусім неверагодны, непраўдападобны.
Фантастычная задума.
Гэты чалавек фантастычна (прысл.) таленавіты.
|| наз.фантасты́чнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фарысе́й, -я, мн. -і, -яў, м.
1. У Старажытнай Іўдзеі: член іўдзейскай секты, што вызначалася рэлігійным фанатызмам і дагматызмам.
2.перан. Крывадушны чалавек, ханжа.
|| ж.фарысе́йка, -і, ДМ -се́йцы, мн. -і, -се́ек.
|| прым.фарысе́йскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дзіку́н, ‑а, м.
1.Чалавек з племені, якое знаходзіцца на ступені першабытнай культуры; нецывілізаваны чалавек. // Пра некультурнага, неразвітага, грубага чалавека. — Тупагаловыя дзікуны! Яны не разумеюць, што няма той сілы, якая знішчыла б народ.Шамякін.Я баяўся, што стычынскія хлапчукі зловяць мяне на вуліцы і адлупцуюць. Такія дзікуны могуць!Чарнышэвіч.
2.Разм. Нелюдзімы, дзікаваты чалавек. [Панне] Людміле цікава было паглядзець на гэтага дзікуна і пустэльніка, які яшчэ аж дасюль не быў у Завітанках.Колас.
3.Разм. Пра чалавека, які адпачывае ў курортным месцы без пуцёўкі. — Люблю ездзіць адпачываць «дзікуном», — гаварыў.. Аляксей Пятровіч.Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
псіхапа́т
(ад гр. psyche = душа + pathos = боль, пакута)
1) чалавек, які хварэе на псіхапатыю;
2) перан. узбаламучаны, неўраўнаважаны чалавек;
псіх.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
ме́тчыкм.
1. (чалавек) Markíerer m -s, -, Stémpler m -s, -, Wárenstempler m, Zéichner m -s, -;
2. (інтрумент) Gewíndebohrer m -s, -, Schnéidbohrer m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
бабы́льм.
1. (бесхацінец) lándloser [ármer] Báuer;
2. (бессямейнычалавек) éinsamer famíli¦enloser Mann; Júnggeselle m -n, -n;
хадзі́ць бабылём zurückgezogen und éinsam lében
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)