Verbum

надпі́ска, -і, ДМ -пісцы, мн. -і, -сак, ж.

1. гл. надпісаць.

2. Тое, што змешчана зверху чаго-н. напісанага.

У рукапісе шмат надпісак.

рытуа́л, -у, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

1. Парадак абрадавых дзеянняў.

Р. пахавання.

2. Тое, што і цырымонія.

Воінскія рытуалы.

|| прым. рытуа́льны, -ая, -ае.

велікару́сы, -аў, адз. -ру́с, -а, м. (кніжн.).

Тое, што і рускія.

|| ж. велікару́ска, -і, ДМ -ру́сцы, мн. -і, -сак.

|| прым. велікару́скі, -ая, -ае.

во́кліч, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Слова ці выгук, вымаўленыя з моцным пачуццём.

2. Тое, што і воклік.

З лесу даносіўся в.: — Сяргей!

вы́піска, -і, ДМ вы́пісцы, мн. -і, -сак, ж.

1. гл. выпісаць.

2. Тое, што выпісана з якога-н. тэксту, дакумента.

В. з пратакола.

выя́ва, -ы, мн. -ы, выя́ў, ж.

1. Тое, што і праява (у 2 знач.).

2. Узнаўленне сродкамі мастацтва вонкавага, пачуццёва-канкрэтнага выгляду з’яў рэчаіснасці.

піха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што.

Тое, што і пхаць.

|| аднакр. піхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. піха́нне, -я, н.

пу́за, -а, мн. -ы, -аў, н. (разм.).

Тое, што і жывот.

П. разгадаваў (пра тоўстага чалавека). Ад пуза (есці, наесціся: колькі хочаш, да адвалу).

задзе́рціся, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дзярэ́цца; -дзёрся, -дзе́рлася; зак. (разм.).

Тое, што і задрацца (у 1 і 2 знач.).

|| незак. задзіра́цца, -а́ецца.

заспакае́нне, -я, н.

1. гл. заспакоіць.

2. Тое (той), што (хто) заспакойвае, радуе каго-н.

Знайсці сабе з. ў чым-н. Ты маё з.