Verbum

каня́ка, -і, ДМ -ня́цы, Т -ай (-аю), ж. (разм.).

Пра слабага заезджанага каня.

кап...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. капітальны, напр.: капбудаўніцтва, капрамонт.

ка́па, -ы, мн. -ы, кап, ж.

Узорыстае пікейнае пакрывала на ложак.

|| прым. ка́павы, -ая, -ае.

капа́¹, -ы́, мн. ко́пы і (з ліч. 2, 3, 4) капы́, коп, ж.

1. Сена, снапы, складзеныя конусам.

Атава ў копах.

2. перан. Пра густыя пышныя валасы.

К. валасоў.

|| памянш. ко́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

капа́², -ы́, мн. ко́пы і (з ліч. 2, 3, 4) капы́, коп, ж.

Даўнейшая адзінка лічэння: шэсцьдзясят штук чаго-н.

К. снапоў.

капакла́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Сельскагаспадарчая машына для збору і складання ў копы сена або саломы.

капа́л, -у, м. (спец.).

Цвёрдая выкапнёвая смала расліннага паходжання, якая выкарыстоўвалася для прыгатавання лакаў.

|| прым. капа́лавы, -ая, -ае.

капа́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца капаннем, копкай чаго-н.

|| ж. капа́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

ка́пар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дзіцячы, а таксама жаночы галаўны ўбор з завязкамі пад падбародкам.

|| прым. ка́парны, -ая, -ае.

капата́ж, -у, м. (спец.).

Від аварыі, пры якой самалёт перакульваецца цераз насавую частку пры пасадцы або ўзлёце.

|| прым. капата́жны, -ая, -ае.