абагача́льнік, ‑а, м.
Спец.
1. Рэчыва, састаў і пад., якія паляпшаюць якасць глебы, руды, мінералаў і пад.
2. Спецыяліст па абагачэнню выкапняў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падво́блачны, ‑ая, ‑ае.
Вельмі высокі, пад самыя воблакі. Падвоблачныя вяршыні гор. // Які знаходзіцца, ажыццяўляецца вельмі высока, пад воблакамі. Падвоблачная вышыня. Падвоблачны шлях.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сіню́га, ‑і, ДМ ‑нюзе, ж.
Абл. Сіняватыя кругі пад вачыма. Твар у Метлюга быў азызлы, пад вачыма сінюга, голас сіпаваты. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узбушава́цца, ‑шуюся, ‑шуешся, ‑шуецца; зак.
Пачаць бушаваць (пра вецер, мора і пад.). Мора ўзбушавалася. // перан. Раскрычацца, пачаць буяніць. Пад вечар узбушаваўся стары.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ВАН
(Van),
горад на У Турцыі, каля воз. Ван. Адм. ц. іля Ван. Каля 150 тыс. ж. (1990). Чыг. станцыя. Харчовая, цэм. прам-сць.
Узнік у 1-м тыс. да н.э. Да 6 ст. да н.э. пад назвай Тушпа сталіца дзяржавы Урарту. Да 1 ст. да н.э. значны горад Стараж. Арменіі. У 364 разбураны войскамі сасанідскага цара Шапура II. У 10 ст. ў складзе Васпураканскага царства. З 1022 пад уладай Візантыі, пасля — сельджукаў. У 2-й пал. 14 ст. двойчы разбураны войскамі Цімура. З 17 ст. пад уладай Турцыі. У 1-ю сусв. вайну 1914—18 арм. насельніцтва Вана выселена і знішчана тур. ўладамі.
т. 3, с. 500
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
nawinąć się
зак.
1. навіцца; наматацца;
2. трапіцца;
nawinąć się pod rękę — трапіцца пад руку
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
sprzątnąć
зак. прыбраць;
sprzątnąć komu co sprzed nosa — выхапіць у каго што з-пад носа
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
wykolejać się
незак.
1. сыходзіць з рэек; падаць пад адхон;
2. перан. збівацца са шляху
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
przejechać
przejecha|ć
зак.
1. праехаць;
2. пераехаць;
~ł go samochód — ён трапіў пад машыну
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
przysięga
przysięg|a
ж. прысяга; клятва;
pod ~ą — пад прысягай;
złożyć ~ę — даць прысягу, прысягнуць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)