Verbum

донг, -а, мн. -і, -аў, м.

Грашовая адзінка В’етнама.

донжуа́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Шукальнік любоўных прыгод, спакуснік жанчын.

|| прым. донжуа́нскі, -ая, -ае.

Донжуанскія паводзіны.

донжуа́нства, -а, н.

Паводзіны, уласцівыя донжуану.

до́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Вуда для лоўлі рыбы са дна вадаёма.

Ставіць донкі.

донкіхо́т, -а, М -хо́це, мн. -ы, -аў, м.

Фантазёр, які самаадцана змагаецца за адцягненыя ідэалы дабра.

Ці мала яшчэ сустракаецца донкіхотаў.

|| прым. донкіхо́цкі, -ая, -ае.

донкіхо́тнічаць, -чаю, -чаеш, -чае; незак.

Паводзіць сябе як донкіхот.

|| наз. донкіхо́цтва, -а, н.

до́пінг, -у, мн. -і, -аў, м.

Сродак, які стымулюе фізічную і нервовую дзейнасць чалавека на кароткі час.

|| прым. до́пінгавы, -ая, -ае.

Д. кантроль.

до́піс, -у, мн. -ы, -аў, м.

Паведамленне, карэспандэнцыя (у 3 знач.), нататка ў газету, часопіс і пад.

Селькараўскі д.

до́пуск, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Права на ўваход, доступ куды-н.

Мець д. у лабараторыю.

Д. да хворага.

2. Гранічна дапушчальнае адхіленне ад патрэбнага памеру пры вырабе чаго-н. (спец.).

|| прым. дапускны́, -а́я, -о́е (да 2 знач.).

до́пыт, -у, М -пыце, мн. -ы, -аў, м.

1. Апытанне следчым абвінавачанага, сведкі пры высвятленні абставін справы, злачынства.

Д. вёў следчы.

2. Падрабязнае настойлівае распытванне (разм.).

Мне ўчынілі сапраўдны д.

|| прым. до́пытны, -ая,-ае.