Verbum

прыдыха́нне, -я, н. (спец.).

Гук, які суправаджае маўленне пры выдыху, а таксама гук мовы, які ўтвараецца трэннем паветра аб ненапружаныя галасавыя звязкі.

|| прым. прыдыха́льны, -ая, -ае.

зашта́тны, -ая, -ае (уст.).

Пазаштатны, які не ўваходзіць у штат.

З. работнік.

○

Заштатны горад (уст.) — горад, які ўваходзіць у павет, але не з’яўляецца адміністрацыйным цэнтрам павета.

палемі́чны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да палемікі, уласцівы для палемікі.

П. тон.

2. Які заключае ў сабе палеміку.

Палемічная літаратура.

|| наз. палемі́чнасць, -і, ж.

пахі́лы, -ая, -ае.

1. Які пахіліўся, пакасіўся.

Пахілая бяроза.

Пахілая будыніна.

2. Згорблены (пра чалавека).

3. Які паступова паніжаецца, пакаты.

П. ўзгорак.

|| наз. пахі́ласць, -і, ж.

перадавы́, -а́я, -о́е.

1. Які ідзе, знаходзіцца наперадзе астатніх.

П. атрад.

Перадавая лінія.

2. перан. Які стаіць вышэй за іншых па ўзроўні развіцця, прагрэсіўны.

Перадавая тэхніка.

перада́тачны, -ая, -ае.

1. Які прызначаны, служыць для перадачы каго-, чаго-н.

П. механізм.

П. пункт.

2. Які пацвярджае перадачу чаго-н. каму-н.

П. акт.

абавязко́вы, -ая, -ае.

1. Які безумоўна трэба выконваць.

Абавязковая пастанова.

Абавязкова (прысл.) прыйду.

2. Які заўсёды павінен быць, заўсёды прысутнічае.

А. экзэмпляр.

|| наз. абавязко́васць, -і, ж.

сінхро́нны, -ая, -ае (спец.).

Які ажыццяўляецца адначасова, супадае ў часе.

Сінхронная хуткасць.

С. пераклад (які адбываецца адначасова з маўленнем на замежнай мове).

|| наз. сінхро́ннасць, -і, ж.

тэарэ́тык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Чалавек, які займаецца распрацоўкай тэарэтычных пытанняў у якой-н. галіне ведаў.

Фізік-т.

2. Чалавек, які любіць абстрактна разважаць.

уло́ўны, -ая, -ае.

1. Такі, які можа быць уловлены на слых.

Ледзь у. шэпт.

2. Які дае добры ўлоў (спец.).

У. год.

|| наз. уло́ўнасць, -і, ж.