седала, ✂, н.

  1. Жэрдка або некалькі жэрдак у куратніку, на якія садзяцца ноччу куры; курасадня.

  2. перан. Месца, дзе чалавек пражыў многа гадоў; абжыты куток.

    • Пакінуць роднае с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

слуга, ✂, м.

  1. Работнік у доме для асабістых паслуг, для выканання даручэнняў пана.

    • Панскія слугі.

  2. перан. Чалавек, які прысвяціў сябе цалкам служэнню каму-, чаму-н.

    • С. народа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

прабегчыся, ✂; зак.

  1. Прабегчы нямнога, каб размяцца.

    • Чалавек злез з саней і прабегся.

  2. Тое, што і прабегчы (у 5 знач.; разм.).

    • П. па клавіятуры.

|| наз. прабежка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

правафланговы, ✂.

  1. Які знаходзіцца, размешчаны на правым флангу.

    • П. баец.
    • Раўняцца на правафланговых (наз.).

  2. перан. Чалавек, на якога патрэбна раўняцца ў працы, што служыць прыкладам для іншых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

прыстойны, ✂.

  1. Які адпавядае правілам прыстойнасці (у 2 знач.); добра выхаваны, сумленны.

    • П. малады чалавек.

  2. Дастаткова добры; адпаведны па велічыні.

    • П. касцюм.
    • Прыстойная адлегласць.

|| наз. прыстойнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пігмей, ✂, м.

  1. Чалавек, які належыць да аднаго з нізкарослых плямён Афрыкі або Азіі, а таксама (перан.) увогуле пра чалавека малога росту.

  2. перан. Пра нікчэмнага, абмежаванага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

падзвіжнік, ✂, м. (высок.).

Чалавек, які гераічна прыняў на сябе цяжкую працу або нягоды, пакуты дзеля дасягнення высокай мэты.

  • П. навукі.

|| прым. падзвіжніцкі, ✂.

  • Падзвіжніцкая праца (самаадданая).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

падкаваць, ✂; зак.

  1. гл. каваць.

  2. перан., каго (што) (звычайна ў форме дзеепрым.). Падрыхтаваць, даць каму-н. запас неабходных ведаў, звестак (разм.).

    • Чалавек, добра падкаваны ў сваёй галіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

памочнік, ✂, м.

  1. Чалавек, які памагае каму-н. у чым-н.

    • П. у рабоце.

  2. Тое, што і намеснік (у 2 знач.).

    • П. машыніста цеплавоза.

|| ж. памочніца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

асу́нуцца, ✂; зак.

  1. Апаўзці, асесці.

    • Грунт асунуўся.

  2. Паволі апусціцца, зваліцца.

    • Чалавек асунуўся на зямлю ад слабасці.

  3. перан. Схуднець, змарнець.

    • Ён з выгляду пастарэў, асунуўся.

|| незак. асоўвацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)