ра́ма, -ы, мн. -ы, рам, ж.
1. Аконны пераплёт з устаўленым шклом і без яго.
Драўляныя рамы.
2. Аправа для ўстаўкі карцін, партрэтаў, люстраў і пад.
Прыгожая р.
3. Нясучая частка машыны, якой-н. канструкцыі; станіна.
Веласіпедная р.
4. Прамавугольнік з брусоў або планак для розных патрэб і мэт.
○
Лесапільная рама — машына для падоўжнага распілоўвання бярвення.
|| прым. ра́мны, -ая, -ае (да 1, 2 і 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
апрацо́ўваць несов.
1. обраба́тывать, обде́лывать, отде́лывать;
2. (приготовлять для посева) обраба́тывать, возде́лывать;
3. (идеологически) обраба́тывать;
1-3 см. апрацава́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
керамі́чны
1. керами́ческий;
~ная плі́тка — керами́ческая пли́тка;
2. (предназначенный для производства керамики) керами́ческий, кера́миковый;
к. заво́д — керами́ческий (кера́миковый) заво́д
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
манеўро́вы ж.-д. маневро́вый; (предназначенный для станционных манёвров — ещё) манёвренный;
м. дыспе́тчар — маневро́вый диспе́тчер;
м. параво́з — маневро́вый (манёвренный) парово́з
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запо́р I, -ра м. (приспособление для запирания) запо́р
запо́р II, -ру м., мед. запо́р;
хварэ́ць на з. — страда́ть запо́ром
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дол (род. до́лу) м.
1. низ; земля́ ж.;
2. разг. (яма для погребения) моги́ла ж.;
капа́ць д. — копа́ть моги́лу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пяхце́р (род. пехцяра́) м., обл., уст.
1. (верёвочная сетка для сена) пехте́рь;
2. перен. (неуклюжий человек) пехте́рь, тюфя́к, пе́нтюх
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цукрава́рны
1. (служащий для сахароварения) сахаровари́тельный;
ц. кацёл — сахаровари́тельный котёл;
2. (связанный с сахароварением) сахарова́ренный;
~ная спра́ва — сахарова́ренное де́ло
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дапамо́жны, -ая, -ае.
1. Прызначаны для дапамогі каму-, чаму-н.; падсобны.
Д. матэрыял.
2. Неасноўны, дадатковы.
Д. цэх.
Дапаможная гаспадарка.
○
Дапаможны дзеяслоў — асабовая форма дзеяслова, што ўжыв. для выражэння аналітычных дзеяслоўных форм або састаўнога выказніка, напр.: быў настаўнікам, буду чытаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пад’ёмны, -ая, -ае.
1. гл. падняцца, падняць і пад’ём.
2. Які прызначаны для пад’ёму, перамяшчэння ўверх.
П. кран.
3. Такі, які можна падняць.
Пад’ёмная заслона.
4. Які выдаецца для расходаў пры пераездзе на новае месца работы.
Пад’ёмныя грошы.
Атрымаць пад’ёмныя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)