Verbum

канфідэнцыя́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Сакрэтны, даверны.

Канфідэнцыяльная размова.

Паведаміць канфідэнцыяльна (прысл.).

|| наз. канфідэнцыя́льнасць, -і, ж.

канфірма́цыя, -і, ж.

У каталікоў і пратэстантаў (у розных формах) таінства мірапамазання і абрад прыёму ў царкоўную супольнасць.

|| прым. канфірмацы́йны, -ая, -ае.

канфіскава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак. і незак., што.

Забраць (забіраць) на карысць дзяржавы пастановай дзяржаўнай улады.

К. маёмасць.

|| наз. канфіска́цыя, -і, ж.

канфлі́кт, -у, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Сутыкненне, сур’ёзнае разыходжанне, спрэчка.

Сямейны к.

Узброены к.

|| прым. канфлі́ктны, -ая, -ае.

К. характар.

канфліктава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак., з кім (разм.).

Уступаць у канфлікт, канфлікты.

К. з адміністрацыяй.

канфо́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Чыгунны або металічны кружок над адтулінай у кухоннай пліце (на дровах, газавай і пад.), на які ставіцца каструля, патэльня і інш., а таксама сама такая адтуліна.

Пліта на чатыры канфоркі.

2. Падстаўка для чайніка на самаварнай трубе.

|| прым. канфо́рачны, -ая, -ае.

канфранта́цыя, -і, ж. (кніжн.).

Проціпастаўленне, супрацьборства.

Палітычная к.

|| прым. канфрантацы́йны, -ая, -ае.

канфу́з, -у, м. (разм.).

Стан няёмкасці, збянтэжанасці; няёмкае, часам смешнае становішча.

Вось такі к. здарыўся.

|| прым. канфу́зны, -ая, -ае.

К. выпадак.

канфу́зіцца, -фу́жуся, -фу́зішся, -фу́зіцца; незак. (разм.).

Адчуваць няёмкасць; саромецца, бянтэжыцца.

К. на людзях.

|| зак. сканфу́зіцца, -фу́жуся, -фу́зішся, -фу́зіцца.

канфу́зіць, -фу́жу, -фу́зіш, -фу́зіць; незак., каго (што) (разм.).

Прыводзіць у канфуз.

|| зак. сканфу́зіць, -фу́жу, -фу́зіш, -фу́зіць; -фу́жаны.