Verbum

акадэ́мік, -а, мн. -і, -аў, м.

Член акадэміі (у 1 знач.), а таксама званне члена акадэміі, якое прысвойваецца найбуйнейшым вучоным, мастакам і пад.

Акадэмікі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.

акрыя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак.

1. Прыйсці ў ранейшы нармальны стан пасля хваробы, якога-н. бедства і пад., ачуняць, набрацца сіл.

А. на волі.

2. перан. Ажыць душой.

але́², часц.

1. сцвярдж. Ужыв. пры сцвярджэнні або згодзе з чым-н.

Усё тут? — Але.

2. узмацн. Ужыв. пры здзіўленні, захапленні, абурэнні і пад.

Але ж і мароз!

анані́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж. (разм., неадабр.).

Не падпісанае аўтарам пісьмо, якое паведамляе пра каго-н. нешта непрыемнае, крыўднае, выкрывае каго-н. і пад.

арыштава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., каго-што.

Пазбавіць каго-н. волі з узяццем пад варту або накласці арышт на што-н.

|| незак. арышто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

атрыма́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (афіц.).

Асоба або ўстанова, што атрымліваюць якія-н. адрасаваныя ім каштоўнасці, грузы і пад.

А. тавараў.

|| ж. атрыма́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

а́ўтар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто стварае мастацкі твор, навуковую працу, музыку, распрацоўвае праекты і пад.

А. рамана.

А. сімфоніі.

А. праекта.

|| прым. а́ўтарскі, -ая, -ае.

абле́таваць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -туе; -таваны; зак.

1. Астацца з зімы на лета.

Сена ў стозе аблетавала.

2. Праляжаўшы лета, высахнуць (пра дровы і пад.).

адапрэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -э́е; зак.

Адстаць, аддзяліцца ад чаго-н. пад уздзеяннем вільгаці, перамены тэмпературы.

Кара адапрэла ад пнёў.

|| незак. адаправа́ць, -прае́ і -права́е.

адве́яць, -ве́ю, -ве́еш, -ве́е; -ве́й; -ве́яны; зак., што.

1. Выдаліць веяннем мякіну і пад. са збожжа.

А. шалупінне ад зерня.

2. Кончыць веяць.

|| незак. адве́йваць, -аю, -аеш, -ае.