заня́ты, -ая, -ае.

Які мае многа работы, спраў.

З. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пчаля́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Чалавек, які займаецца пчалярствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сугне́й, -я, мн. -і, -яў, м. (неадабр.).

Пануры чалавек, нелюдзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сце́рва, -ы, мн. -ы, -аў (разм., лаянк.).

Подлы чалавек, нягоднік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сябелю́б, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Сябелюбівы чалавек, эгаіст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

целяпе́нь, -пня́, мн. -пні́, -пнёў, м. (разм.).

Нязграбны, нехлямяжы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Bíedermann

m -(e)s, -männer

1) сумле́нны [прысто́йны] чалаве́к

2) прастаду́шны чалаве́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

тып,

узор; адзінка расчлянення ў тыпалогіі; чалавек з пэўнымі характэрнымі рысамі.

т. 16, с. 76

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

меланхо́лік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Чалавек, хворы на меланхолію, схільны да суму, нуды.

2. Чалавек з меланхалічным тэмпераментам.

|| ж. меланхалі́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

траглады́т, -а, М -ды́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Першабытны пячорны чалавек.

2. перан. Грубіян, некультурны чалавек.

|| ж. траглады́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)