bin-

prefix

фо́рма bi- у пазы́цыі перад гало́снымі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

infinitive

[ɪnˈfɪnətɪv]

n., Gram.

неазнача́льная фо́рма, інфініты́ў -ва m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

і́масць, -і, ж.

1. Форма ветлівага звароту да таго, каго лічаць вышэйшым па званні, становішчы ў грамадстве і пад. (уст).

Скажыце, і., што там здарылася.

2. Пра жонку блізка знаёмага суразмоўцы (разм., іран.).

Як там твая і. маецца?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дзеясло́ў, -ло́ва, мн. -ло́вы, -ло́ваў, м.

У граматыцы: часціна мовы, што абазначае дзеянне або стан прадмета і змяняецца па часах, асобах і ліках.

Аднакратны д.

Дапаможны д.

Неазначальная форма дзеяслова.

Безасабовыя дзеясловы.

Рознаспрагальны д.

|| прым. дзеясло́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Spórtanzug

m -(e)s, -anzüge спартыўны кася́рм, фо́рма

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Áusgestaltung

f -, -en

1) афармле́нне

2) фо́рма, вы́гляд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

form​1 [fɔ:m] n.

1. фо́рма; вы́гляд;

medicine in the form of powder ле́кі ў вы́глядзе парашку́

2. тып, від;

various forms of transport ро́зныя ты́пы/ві́ды тра́нспарту

3. бланк; анке́та;

fill in/out a form запаўня́ць бланк/анке́ту

4. стан здаро́ўя;

in form/out of form у до́брай фо́рме/не ў фо́рме

5. ling. фо́рма (слова);

the plural form фо́рма мно́жнага лі́ку

6. BrE, dated клас (у школе)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

elipsowaty

геам. эліпсоідны, эліпсападобны;

elipsowaty kształt — эліпсоідная форма

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гімназі́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гімназіста, належыць яму. Гімназісцкая форма. // Уласцівы гімназісту, такі, як у гімназіста. Гімназісцкія паводзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брахіцэфа́лія, ‑і, ж.

Спец. Форма чэрапе, у якой падоўжнае вымярэнне (ад асновы носа да патылічнага бугарка) толькі нязначна перавышае папярочнае.

[Ад грэч. brachys — кароткі і kephalē — галава.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)