падча́с, прысл. і прыназ.

1. Часам, у асобныя прамежкі часу.

Яму п. бывае сумна.

2. прыназ. з Р. Выражае часавыя адносіны: ужыв. пры ўказанні на з’яву, падзею, тэрмін, у час якіх адбываецца ці існуе што-н.

П. аварыі загінулі пасажыры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пратэ́ст, -у, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

1. Рашучае пярэчанне супраць чаго-н.

Дэманстрацыя пратэсту.

Выказаць п.

2. Заява аб нязгодзе з якім-н. рашэннем (спец.).

П. пракурора.

3. Афіцыйнае пацвярджэнне факта нявыплаты ў тэрмін па вэксалі (спец.).

П. вэксаля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бюджэ́т, ‑у, М ‑жэце, м.

Каштарыс прыходаў і расходаў дзяржавы, прадпрыемства або ўстановы на пэўны тэрмін. Дзяржаўны бюджэт СССР. Ваенны бюджэт. Бюджэт калгаса. // Сукупнасць асабістых даходаў і расходаў на пэўны тэрмін. Бюджэт сям’і. □ Сама, ледзь зводзячы канцы з канцамі свайго нязначнага бюджэту, Ніна заўсёды ўмела знайсці, адарваць ад сябе больш той долі, якую збіралі сіратам. Васілевіч.

•••

Асвоіць бюджэт гл. асвоіць.

[Фр. budget.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

легіслату́ра, ‑ы, ж.

Спец.

1. Прадугледжаны законам тэрмін паўнамоцтваў заканадаўчых органаў.

2. Сукупнасць заканадаўчых органаў у некаторых краінах (напрыклад, у Англіі, у многіх штатах ЗША).

[Ад лац. legislator — заканадавец.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сямідзесяціпяціго́ддзе, ‑я, н.

1. Прамежак часу, тэрмін у семдзесят пяць гадоў.

2. Гадавіна чаго‑н., што адбылося ці пачалося семдзесят пяць гадоў назад. Сямідзесяціпяцігоддзе завода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасцідзесяціго́ддзе, ‑я, н.

1. Прамежак часу, тэрмін у шэсцьдзесят гадоў.

2. Гадавіна чаго‑н., што адбылося, пачалося шэсцьдзесят год назад. Адзначаць шасцідзесяцігоддзе з дня нараджэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

term

[tɜ:rm]

1.

n.

1) тэ́рмін -а m.

medical terms — мэды́чныя тэ́рміны

2) час трыва́ньня; тэ́рмін паўнамо́цтва, кадэ́нцыя f.

a president’s term of office — тэ́рмін паўнамо́цтваў прэзыдэ́нта

3) пэры́яд (шко́льнага навуча́ньня)

the fall term — во́сеньскі сэмэ́стар

4) вы́значаны тэ́рмін для выкана́ньня ўмо́ваў

5) Math. членпрапо́рцыі

2.

v.t.

называ́ць

He might be termed handsome — Яго́ мо́жна назва́ць прыго́жым

•

- bring to terms

- come to terms

- in terms of money

- terms

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

селішча,

сяло; археалагічны тэрмін; .

т. 14, с. 308

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

re-elect [ˌri:ɪˈlekt] v. перавыбіра́ць, выбіра́ць зноў;

He was not re-elected. Яго не выбралі на другі тэрмін.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

аддаі́ць, ‑даю, ‑доіш, ‑доіць; зак.

Адпрацаваць на даенні пэўны тэрмін. [Ірына:] — Можа ты мяне яшчэ прымусіш кароў даіць? Дык не. Я сваё аддаіла. Хай цяпер іншыя. Гаўрылкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)