неве́домый невядо́мы; (таинственный) таямні́чы;

неве́домая си́ла невядо́мая (таямні́чая) сі́ла;

неве́домые места́ невядо́мыя ме́сцы (мясці́ны);

неве́домый (кому, чему) невядо́мы (каму, чаму).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сілко́м ‘сілай; супраць волі, гвалтам’ (ТСБМ, Ласт., Байк. і Некр., Шат., Гарэц., Мал., Бяльк., Янк. 3.). Параўн. укр. силко́м ‘тс’, рус. силко́м ‘тс’. Паводле КЭСРЯ (409), рускае слова ад сило́к (гл. сіло), г. зн. Тв. скл. гэтага назоўніка, якое потым наблізілася да сіла (гл.). Аналагічна ўкраінскае і беларускае ўтварэнні. Параўн. сіло́м ‘сілаю’ (ТС), серб.-харв. силом ‘тс’, балг. си́лом ‘тс’, якія разглядаюцца як непасрэдныя ўтварэнні ад сіла (*sila), гл. БЕР, 6, 649.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

збянтэ́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад збянтэжыць.

2. у знач. прым. Разгублены, атарапелы. І дзівіўся замежны збянтэжаны пан: нечуваная сіла ў рабочых, сялян! Дубоўка. // Які выражае разгубленасць, атарапеласць. Збянтэжаны выгляд. Збянтэжаны твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адгука́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

1. Скончыць гукаць. Адгукала труба, адмычалі каровы, ў полі пуста — ні голасу, ні аганька. Дудар.

2. каго-што; перан. Гукаючы, клічучы, вярнуць. Толькі еднасці сіла Долю нам адгукала. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дынама-

(гр. dynamis = сіла)

першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на дачыненне да сілы, энергіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дынамі́т

(фр. dynamite, ад гр. dynamis = сіла, моц)

выбуховае рэчыва, асноўнай састаўной часткай якога з’яўляецца нітрагліцэрына.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэміу́рг

(гр. demiurgos)

1) свабодны рамеснік, майстар, мастак у Стараж. Грэцыі;

2) кніжн. тварэц, стваральная сіла.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

форс

(фр. force = сіла, вага, значэнне)

самахвальства, франтаватасць, імкненне здзівіць прысутных раскошай, манерамі і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

вы́блытаць сов., прям., перен. вы́путать;

в. пту́шку з сіла́ — вы́путать пти́чку из силка́;

в. з небяспе́чнай спра́вы — вы́путать из опа́сного де́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

brunt

[brʌnt]

n.

гало́ўная сі́ла; гало́ўны ўда́р або́ цяжа́р

the brunt of the hurricane — гало́ўная сі́ла ўрага́ну

to bear the brunt of the battle — прыня́ць на сябе́ гало́ўны цяжа́р бітвы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)