Ампэ́т ’імпэт, сіла’ (Бяльк., Касп.), ампэтым ’запужваннем, сілай’ < польск. impet < лац. impetus.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

апо́ра, -ы, ж.

1. Тое, на што можна абаперціся, што служыць для падтрымкі чаго-н. А. для моста. Плошча апоры.

2. перан. Дапамога, сіла, што падтрымлівае каго-, што-н.; падтрымка. Дзеці — а. для бацькоў у старасці.

3. перан. Зыходны пункт, аснова чаго-н. Вопыт папярэднікаў — а. для далейшых даследаванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

уладарны, ✂.

  1. Які валодае правам наследавання ўлады.

    • У. князь.

  2. Схільны загадваць, падначальваць сабе; які выражае загад, здольны рабіць моцны ўплыў на каго-н.

    • У. характар.
    • У. голас.

  3. перан. Неадольны, усемагутны.

    • У. наступ вясны.
    • Уладарная сіла натхнення.

|| наз. уладарнасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

centripetal

[senˈtrɪpətəl]

adj.

цэнтраімклі́вы

centripetal force — цэнтрамклі́вая сі́ла

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

horsepower

[ˈhɔrs,paʊr]

n.

ко́нская сі́ла (адзінка вымярэ́ньня магу́тнасьці)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

the sword

а) вайна́

б) сі́ла збро́і

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

odśrodkowy

odśrodkow|y

цэнтрабежны;

siła ~a — цэнтрабежная сіла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

opatrzność

ж. вышэйшая воля, вышэйшая сіла; божае наканаванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ампера́ж

(ад ампер)

сіла электрычнага току, выражаная ў амперах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дынамі́зм

(ад гр. dynamis = сіла)

уласцівасць дынамічнага, насычанасць дзеяннем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)