пратарго́л, ‑у, м.

Лякарства ў выглядзе вадкасці або мазі, якое ўжываецца пры хваробах вачэй, скуры і інш.

[Ад пратэін — бялок, лац. argentum. — серабро і oleum — масла, алей.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сшыўны́, ‑ая, ‑ое.

Пашыты не з цэлага кавалка (матэрыі, скуры і пад.); які мае шво. Сшыўны рукаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цягну́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаецца, служыць для расцягвання чаго‑н. (скуры, дроту і пад.). Цягнульныя машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абдзіра́нне н Ábschälen n -s; Entrínden n -s (кары); Féllabziehen n -s (скуры)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

creepy [ˈkri:pi] adj. infml жу́дасны, жахлі́вы, стра́шны; які́ выклікае стра́х;

a creepy story апавяда́нне, ад яко́га маро́з па ску́ры/спі́не ідзе́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вя́ласць ж.

1. вя́лость, дря́блость;

в. мышц (ску́ры) — дря́блость мышц (ко́жи);

2. перен. вя́лость; безжи́зненность; см. вя́лы 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

imitacja

ж. імітацыя; падробка;

imitacja skóry — імітацыя скуры

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

farbowany

фарбаваны;

farbowany lis — воўк у авечай скуры

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Вы́чынка ’апрацоўка скуры’ (Янк. III). Ад вы́чыніць < чыніць *’дубіць, апрацоўваць скуры’; параўн. укр. чинити, рус. дыял. паўдн. чинить ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

jump out of one’s skin

са ску́ры выла́зіць (ад ра́дасьці, захапле́ньня)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)