эфі́р, -у, м.
1. мн. -ы, -аў. Арганічнае злучэнне, якое ўтрымлівае кісларод (спец.).
Простыя эфіры.
2. Асобае суцэльнае асяроддзе, што, паводле старых тэорый фізікі, запаўняе сусветную прастору (уст.).
3. Прастора як распаўсюджвальнік радыёхваль.
У эфіры гучыць музыка.
4. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — самы верхні, чысты і празрысты слой паветра, месцазнаходжанне багоў.
|| прым. эфі́рны, -ая, -ае.
Э. час.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
топ
(англ. top = верх)
самы папулярны, модны твор (у эстраднай музыцы); спіс такіх твораў.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Саму́сь ’нешта нябачнае, якое прыводзіць рэчы ў рух’: самусь дзверы очыныв (КЭС). Ад самы з палес. пераходам ы > у і часціцай сь. Не выключаны ўплыў імя Самусь з Самуіл (гл. Нас.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
аптыма́льны
(ад лац. optimus = найлепшы)
самы спрыяльны, найбольш адпаведны пэўным умовам і задачам (напр. а. варыянт).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ватэрпа́с
(гал. waterpas)
самы просты прыбор для праверкі гарызантальнасці плоскасцей, выкарыстоўваецца ў будаўнічых і цяслярскіх работах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ге́лій
(гр. helios = сонца)
хімічны элемент, самы лёгкі пасля вадароду інертны газ без колеру і паху.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
кроль
(англ. crawl)
самы хуткі спосаб спартыўнага плавання на грудзях з пераменнай работай рук і ног.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
максіма́льны
(с.-лац. maximalis)
самы вялікі, найбольшы (напр. м-ая глыбіня, м-ая тэмпература); параўн. мінімальны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ры́хтык
(польск. rychtyk, ад ням. richten = рыхтаваць)
разм. якраз, дакладна (такі самы, падобны на каго-н.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
разбагаце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Стаць багатым. Легенда казала — на гэтых землях самы найлепшы касец, самы працавіты плугар не разбагацее. Бялевіч. Міналі гады, суседнія арцелі адбудаваліся, разбагацелі. Марціновіч. // на што. Набыць, атрымаць каго‑, што‑н.; разжыцца. Па сухіх месцах пайшоў у ход кустарэз, які як брытваю, зрэзвае не толькі кусты, але і самыя сосны. Разбагацеў ужо на тэхніку генерал. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)