гарадзі́шча, ‑а, н.

Месца, дзе захаваліся астаткі старажытнага пасялення. У культурным пласце Берасцейскага гарадзішча добра захаваліся драўляныя пабудовы і рэчы гаспадарчага побыту. «Помнікі».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Таўку́чка ’бойкае месца, дзе прадаюць рэчы з рук’ (ТСБМ), ’кірмаш’ (Мат. Маг. 2), товку́чка ’тс’ (Вруб.). З рус. толку́чка ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аты́пія

(ад а- + тып)

адсутнасць тыповых, характэрных рыс або асаблівасцей у пэўнай рэчы або з’явы; адхіленне ад нармальнага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

darning

[ˈdɑ:rnɪŋ]

1.

n.

1) цырава́ньне n.

2) рэ́чы для цырава́ньня

2.

adj.

цырава́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

realism [ˈri:əlɪzəm] n.

1. рэалі́зм (навуковы погляд на рэчы, з’явы)

2. (таксама Realism) рэалі́зм (творчы метад у літаратуры і мастацтве)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

triplet [ˈtrɪplət] n.

1. pl. triplets трайня́, трайня́ты;

give birth to triplets нарадзі́ць трайня́т

2. тро́йка (тры рэчы, тры асобы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ránzen

m -s, - ра́нец, су́мка;

den ~ pácken пакла́сці рэ́чы ў ра́нец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Síebensachen

pl усе́ рэ́чы [мана́ткі]

séine ~ pácken — разм. збіра́ць [пакава́ць] усе́ свае́ мана́ткі [пажы́ткі]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Вышурэ́нне ’вышароўванне’, вымыванне з дапамогай жорсткай рэчы’ (Бяльк.). З вышараванне да шараваць (гл.) з пропускам суфікса, відавочна, для падкрэслівання аднаразовасці дзеяння.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пажы́так ’дробны скарб, хатнія рэчы; здабыча, пажыва’ (ТСБМ, Нас., Бяльк., Шат.), пожы́ток ’узятак’ (Ніканчук, Лексика Полесья). З польск. pożỳtek ’карысць, выгада’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)