радыёпражэ́ктар

(ад радыё- + пражэктар)

спалучэнне радыёлакатара з пражэктарам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радыёру́пар

(ад радыё- + рупар)

рэпрадуктар у выглядзе рупара.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радыёрэпраду́ктар

(ад радыё- + рэпрадуктар)

тое, што і рэпрадуктар.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радыётэлегра́ма

(ад радыё- + тэлеграма)

тое, што і радыёграма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

радыёфі́льм

(ад радыё- + фільм)

дакументальна-публіцыстычны жанр радыёвяшчання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

днява́льны, ‑ага, м.

Радавы салдат, які назначаецца на суткі для нагляду за парадкам у сваім падраздзяленні. Праз якія пяць хвілін на ўсім беразе не спалі толькі вартавыя ды днявальныя па канюшні. Мележ. Салдаты лажыліся спаць, днявальныя ў казармах выключалі радыё. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трансля́цыя, ‑і, ж.

1. Перадача па далёкія адлегласці маўлення, музыкі, відарысаў па радыё або тэлебачанні непасрэдна з месца дзеяння (тэатра, стадыёна і пад.). Трансляцыя канцэрта. Трансляцыя оперы з тэатра. Трансляцыя хакейнага матча.

2. Разм. Тое, што перадаецца такім чынам. Слухаць трансляцыю.

[Ад лац. translatio — перадача.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

караткахва́левы радыё Kúrzwellen-;

караткахва́левы перада́тчык Kúrzwellensender m -s, -;

караткахва́левы прыёмнік Kúrzwellenempfänger m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

broadcaster

[ˈbrɔdkæstər]

n.

1) радыё- або тэлежурналі́ст -а m.

2) перада́тчык -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

band​1 [bænd] n.

1. сту́жка, тасьма́;

a crepe band жало́бная павя́зка (на рукаве)

2. паласа́ часто́т (пра радыё)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)