ізаверы́н

(ад іза- + лац. verus = дзейсны)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца для паскарэння родаў і скарачэння мускулатуры маткі ў пасляродавы перыяд.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

навакаі́н

[ад лац. novus = новы + (ка)каін]

лекавы прэпарат, які ўжываецца для мясцовага абязбольвання, пры спазмах сасудаў і іншых захворваннях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

панкрэаці́н

(н.-лац. pancreatinum, ад гр. pankreas, -atos = падстраўнікавая залоза)

лекавы прэпарат, які вырабляюць з падстраўнікавай залозы буйной рагатай жывёлы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

піперазі́н

(н.-лац. piperasinum, ад лац. piper = перац)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца як проціглісны сродак пры лячэнні аскарыдозу і энтэрабіёзу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пірыле́н

(ад гр. pyr = агонь + yle = рэчыва)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца пры спазмах перыферычных сасудаў, хваробе страўніка і дванаццаціперснай кішкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

празеры́н

(ад лац. prosero = вырабляю)

лекавы прэпарат, які прымяняецца пры міястэніі, паралічах, неўрытах, для стымуляцыі родавай дзейнасці, у афтальмалагічнай практыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

а́ншліф

(ням. Anschliff = завострыванне)

прэпарат мінералу або горнай пароды з адной адшліфаванай плоскасцю, падрыхтаваны для даследавання пад мікраскопам у адбітым святле.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

асарсо́л

(ад гр. oksys = кіслы + лац. ars = мыш’як + -ол)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваюць пры лячэнні сіфілісу, амёбнай дызентэрыі і іншых хвароб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вакцы́на

(фр. vaccine, ад лац. vaccinus = каровін)

медыцынскі прэпарат для прафілактычных і лячэбных прывівак прышчэпак супраць розных хвароб (напр. супрацьтыфозная в.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

герато́н

(ад гр. geron = стары + tonos = напружанне)

лекавы вітамінны прэпарат, які змяшчае 10—12 вітамінаў і нармалізуе абменныя працэсы ў арганізме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)