звычаёвы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да звычаю, звязаны са звычаямі. Звычаёвае права.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манапо́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да манаполіі (у 1 знач.). Манапольнае права.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Roman law

ры́мскае пра́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

civil law

грамадзя́нскае пра́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

customary law

звычаёвае пра́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unwritten law

звычаёвае пра́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

veto power

пра́ва вэ́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

royalty [ˈrɔɪəlti] n.

1. прадстаўнікі́ карале́ўскай сям’і́

2. pl. royalties а́ўтарскі ганара́р, адлічэ́нні а́ўтару

3. pl. royalties пла́та за пра́ва распрацо́ўкі не́траў;

oil royalties пла́та за пра́ва здабы́чы на́фты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гайду́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (гіст.).

1. Слуга, выязны лакей часоў прыгоннага права.

Панскі г.

2. Паўстанец-партызан на Балканах і ў Венгрыі ў эпоху турэцкага ўладарніцтва.

|| прым. гайду́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзекабры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (гіст.).

Удзельнік рускага дваранскага рэвалюцыйнага руху супраць царскай улады і прыгоннага права, які выліўся ўзброеным паўстаннем 14 снежня 1825 г.

|| прым. дзекабры́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)