ула́шчыць, ‑шчу, ‑шыш, ‑шчыць; зак., каго.

Разм. Улагодзіць, задобрыць каго‑н. Гаспадар змоўк, зразумеўшы, што госця нічым улашчыць нельга. Шамякін. Зазыба яўна хацеў улашчыць Драніцу, але таксама давесці сваё. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГРЭХ,

у рэлігійнай этыцы маральнае зло, якое заключаецца ў парушэнні дзеяннем, словам ці думкай волі Бога. Да граху адносяць невыкананне пэўных рэліг.-царк. нормаў, устаноўленых асобна кожнай канфесіяй. Тэалогія вылучае першародны грэх першых людзей, вынікі якога наследуюць нашчадкі. Сутнасцю праваслаўнага вучэння пра грэх з’яўляецца збавенне, якое магчыма толькі верай і справамі. Лічыцца, што без веры ў Бога, без хрысц. зносін, без хрышчэння нельга заслужыць даравання.

т. 5, с. 496

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

doprosić się

зак. дапрасіцца;

nie można się szklanki wody doprosić się — нельга шклянкі вады дапрасіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

help1 [help]n.

1. дапамо́га

2. памага́ты; памага́тая

3. the help рабо́тнік, слуга́, прыслу́га, наймі́чка

4. сро́дак, парату́нак

there is no help for it гэ́тага не́льга пазбе́гнуць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

непрысто́йна,

1. Прысл. да непрыстойны.

2. безас. у знач. вык. У супярэчнасці з прыстойнасцю. Непрыстойна Не давяраць таму, хто вам даверыў. Глебка. Мне нешта падказвала, што маўчаць доўга нельга, непрыстойна. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяскра́йні, ‑яя, ‑яе.

Якога нельга акінуць вокам; неабсяжны. На блакітным небе не відаць ніводнай хмаркі, і ад гэтага неба здавалася неабсяжным, бяскрайнім. Краўчанка. Збоку, за гарой, засінелі разлогі бяскрайняга лесу. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́легчы, ‑лежа; зак.

Прыпасці сцяблом да зямлі; палегчы (пра збажыну, травы). А перабольшваць гною нельга, бо калі перабольшыш, дык бульба счарвівее, а ячмень ці яшчэ якая збажына пабуяе і вылежа. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

można

можна;

można już iść — ужо можна ісці;

nie można tego kupić — гэта нельга купіць;

czy tu można palić? — ці можна тут курыць?;

nie można — нельга; няможна;

można wytrzymać разм. падыдзе; нічога; нішто сабе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

немы́слимый (невероятный) неймаве́рны; (невозможный) немагчы́мы, немажлі́вы;

немы́слимые усло́вия неймаве́рныя ўмо́вы;

немы́слимое де́ло немагчы́мая (немажлі́вая) спра́ва;

э́то немы́слимо гэ́та неймаве́рна (немагчы́ма), гэ́та не́льга ўяві́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ёўзацца ’неспакойна сядзець, рухацца ўвесь час’. Рус. ёлзать ’тс’. Сувязь з ёрзаць ’тс’ дапусціць нельга.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)