біяхі́мія, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае хімічны састаў арганізмаў і ўласцівыя ім хімічныя працэсы.

[Ад грэч. bíos — жыццё і хімія.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імунамарфало́гія, ‑і, ж.

Навука аб сістэме клетак, якія забяспечваюць развіццё імунітэту пры інфекцыйных хваробах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геало́гія, ‑і, ж.

Навука аб гісторыі і будове зямной кары і месцазнаходжанні карысных выкапняў.

[Ад грэч. gē — зямля і lógos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыэтэ́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Навука аб рацыянальным харчаванні здаровага чалавека. Пытанні дыэтэтыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сугестало́гія, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае розныя спосабы стымулявання скрытых магчымасцей мазгавой дзейнасці чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танатало́гія, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае прычыны смерці, клініка-марфалагічныя праяўленні і дынаміку памірання.

[Ад грэч. thánatos — смерць і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цывілі́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

У юрыдычнай літаратуры — грамадзянскае права; навука грамадзянскай права.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

economics

[,i:kəˈnɑ:mɪks]

n.

1) экано́міка f. (наву́ка)

2) стан наро́днае гаспада́ркі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

лесаво́дства н.

1. (навука) Fórstkunde f -, Fórstwissenschaft f -;

2. (галіна гаспадаркі) Fórstwirtschaft f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фартыфіка́цыя, -і, ж.

1. Навука аб умацаванні вайсковых пазіцый і спосабах абароны ад сродкаў паражэння.

2. Узвядзенне ваенна-інжынерных збудаванняў, а таксама самі такія збудаванні.

Палявая ф.

|| прым. фартыфікацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)