уру́к, -ку м. урю́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

фіста́шнік, -ку м. фиста́шник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

шарпа́к, -ку́ м. наст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

эківо́к, -ку м. экиво́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

эла́стык, -ку м. эла́стик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ясака́рнік, -ку м. осоко́рник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сумятлі́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Схільны мітусіцца; залішне мітуслівы. Рухавы, трошкі сумятлівы, з вялікімі збянтэжанымі вачыма,.. [Антось] меў выгляд вінаватага чалавека. Дуброўскі. Чыстае, свежае ранішняе паветра разносіла .. песні жаваранкаў, шчэбет сумятлівых вераб’ёў, гагатанне гусей і гарластае ку-ка-рэ-ку верханскіх пеўняў. Колас.

2. Поўны сумятні, клопатаў, мітусні. Сумятлівы рэдакцыйны дзень пачаўся як звычайна. Сабаленка. Ноч цёмная і сумятлівая, людзі адно страляюць, крычаць ды бегаюць. Чыгрынаў. // Які сведчыць пра сумятню, перапалох. Набліжалася Масква. У вагоне той сумятлівы беспарадак, які заўжды пачынаецца ў канцы падарожжа. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

восклица́ние ср. во́кліч, -чу м., вы́гук, -ку м.; вы́крык, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

пальча́тка ж. перча́тка;

◊ кі́нуць ~ку — бро́сить перча́тку;

падня́ць ~ку — подня́ть перча́тку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

◎ Кукры́ш ’дышаль для парнай запражкі валоў’ (Сл. паўн.-зах.). Магчыма, да ку‑крыць ’пакрываць сумесна’ і ўтворана па мадэлі на ‑ыш (параўн. па‑скрэбці > паскрэбыш) (Сцяцко, Афікс. наз., 76–77).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)