1) вызначэнне свайго месца знаходжання адносна напрамкаў свету, арыенціраў, элементаў рэльефу, а таксама напрамкаў руху. Праводзіцца з дапамогай компаса, карты, аэраздымка. Прыблізнае арыентаванне магчыма па мясцовых арыенцірах (натуральных і штучных), па Сонцы, Месяцы, зорках, а таксама радыё-, светлавых і гукавых сігналах.
2) Арыентаванне спартыўнае — спаборніцтвы па арыентаванні і хуткім перамяшчэнні на мясцовасці з выкарыстаннем буйнамаштабнай карты і компаса. Праводзяцца ў зададзеным кірунку (неабходна як мага хутчэй прайсці дыстанцыю паводле дакладна вызначанага і пазначанага на карце парадку), на маркіраванай мясцовасці (зімой на лыжах спартсмен рухаецца па адзначанай сцяжкамі трасе і наносіць на карту кантрольныя пункты), па выбранай трасе (зададзеную колькасць кантрольных пунктаў спартсмен знаходзіць на мясцовасці ў любой паслядоўнасці, выбіраючы свабодна па азімуце шлях да кожнага з іх). На Беларусі развіваецца з 1964. Чэмпіянаты свету з 1966.
get your cardsBrE, infml быць зво́льненым/зво́леным з паса́ды;
give smb. their cardsBrE зво́льніць/зво́ліць каго́-н. з паса́ды;
have a card up your sleeve мець запасны́ ко́зыр;
hold (all) the cards ≅ мець перава́гу;
hold/keep/play your cards close to your chest не раскрыва́ць свае́ка́рты;
lay/put your cards on the table раскры́ць свае́ка́рты
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Kárte
f -, -n
1) ка́ртка (у розн. знач.)
die gélbe [grüne, róte] ~ — жо́ўтая [зялёная, чырво́ная] ка́ртка
2) геагр. ка́рта
3) пашто́ўка, ка́ртка
4) біле́т, квіто́к
5) ка́ртка менр
6) ка́ртка (харчовая)
7) ка́ртка (візітная)
8) ка́рта (ігральная)
álles auf éine ~ sétzen — тс. перан. паста́віць усё на ка́рту
~n légen — раскла́дваць пасьцнс; варажы́ць на ка́ртах
ein Spiel ~n — кало́да ка́ртаў
~n áufdecken — адкрыва́ць ка́рты
éine ~ áusspielen — пайсці́ з (якой-н.) ка́рты
die ~ sticht — ка́рта бярэ́ [б’е]
sich nicht in die ~n gú- cken lássen* — не дава́ць загляда́ць у свае́ка́рты; перан. скрыва́ць [таі́ць] свае́ наме́ры
álle ~n in der Hand behálten* — мець усе́ка́рты на рука́х
mit óffenen ~n spíelen — гуля́ць [дзе́йнічаць] адкры́та
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
па́ртыя, -і, мн. -і, -тый, ж.
1. Палітычная арганізацыя грамадскага класа, якая выражае і абараняе яго інтарэсы.
Палітычныя партыі.
Сацыял-дэмакратычная п.
2. Група людзей, аб’яднаных агульнасцю інтарэсаў, а таксама тых, што сабраліся з якой-н. мэтай.
П. геолагаў.
3. Асобная частка ў шматгалосым музычным творы, якая выконваецца адным інструментам, адным спеваком.
П. фартэпіяна.
П.
Сяргея ў оперы Я.
Цікоцкага «Дзяўчына з Палесся».
4. Адна гульня (у шахматы, шашкі, картыі пад.).
Шахматная п.
5. Пэўная колькасць тавару.
П. летняга адзення.
6. Пра жаніцьбу або замужжа (уст.).
Выгадная п.
|| прым.парты́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
планшэ́т, ‑а, М ‑шэце, м.
1.Спец. Дошка з нацягнутай на яе паперай, на якую наносіцца план мясцовасці пры здымках. Трэба ведаць, як маршрут на планшэт панесці.Гілевіч.
2.Спец. План мясцовасці, атрыманы пры геадэзічнай здымцы.
3. Плоская сумка, празрыстая з верхняга боку, у якой носяць карты (тапаграфічныя і інш.). Вымаючы з планшэта карту, Шутаў з хваляваннем пазіраў — вылічваў — колькі яшчэ да граніцы.Мележ.
[Фр. planchette.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
kabała
kabał|a
ж.
1. (таемная навука) кабала;
2. варажба, варажэнне;
kłaść ~ę — варажыць; класці карты; кідаць карты;
wpaść w ~ę — трапіць (ублытацца) у непрыемную гісторыю; трапіць у цяжкае становішча;
wpakować kogo w ~ę — ублытаць каго ў непрыемнасці (непрыемную гісторыю)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
rznąć
незак. рэзаць;
rznąć prawdę w oczy разм. рэзаць праўду ў вочы;
rznąć w karty разм. рэзацца ў карты
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)