антымані́ды

(ад с.-лац. antimonium = сурма)

злучэнні сурмы з іншымі элементамі, выкарыстоўваюцца як паўправаднікі

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бары́ды

(ад н.-лац. borum)

злучэнні бору з металамі; выкарыстоўваюцца ў радыёэлектроніцы, машынабудаванні, прыборабудаванні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ёды́ды

(ад ёд)

злучэнні ёду з іншымі элементамі; выкарыстоўваюцца ў медыцыне, фатаграфіі і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сальва́ты

(ад лац. solvare = раствараць)

злучэнні растворанага рэчыва з растваральнікам, прыватны выпадак сальватаў — гідраты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тыябактэ́рыі

(ад тыя- + бактэрыі)

бактэрыі, здольныя акісляць серавадарод і іншыя адноўленыя злучэнні серы, серабактэрыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

флаво́ны

(ад лац. flavus = жоўты)

арганічныя гетэрацыклічныя злучэнні, жоўтыя цвёрдыя рэчывы; выкарыстоўваюцца як фарбавальнікі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

алюмасіліка́ты

[ад алюм(іній) + сілікаты]

пародаўтваральныя мінералы, крэменязёмістыя злучэнні з вялікай колькасцю алюмінію, напр. палявыя шпаты, слюды, мінералы глін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

амі́ны

(ад лац. ammoniacum = аміяк)

арганічныя злучэнні, прадукты замяшчэння ў аміяку атамаў вадароду вуглевадароднымі радыкаламі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

астэасі́нтэз

(ад астэа- + сінтэз)

пластычная аперацыя пры лячэнні пераломаў, якая заключаецца ў злучэнні абломкаў касцей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ізафлавано́іды

(ад ba- + флаваноіды)

флаваноідныя злучэнні, бакавы фенільны радыкал 2 якіх знаходзіцца ў становішчы Сз.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)