стры́гчы schnéiden* vt; schéren* vt;

стры́гчы аве́чак Scháfe schéren*;

стры́гчы пазно́гці die Nägel schneíden*;

стры́гчы дрэ́вы die Bäume beschnéiden*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

obrosły

obrosł|y

аброслы;

~y jak niedźwiedź — аброслы, як мядзведзь;

drzewa mchem ~e — аброслыя мохам дрэвы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ubóstwiać

ubóstwia|ć

незак.

1. абагаўляць;

Celtowie ~li drzewa — кельты абагаўлялі дрэвы;

2. вельмі любіць; абагаўляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

girdle

[ˈgɜ:rdəl]

1.

n.

1) по́яс, пая́с -а m.

2) жано́чы гарсэ́т

2.

v.t.

1) акружа́ць, апяра́зваць

2) кальцава́ць (пту́шак, ры́бы, дрэ́вы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пазару́бліваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Зарубіць што‑н. з усіх бакоў, зарубіць усё, многае. Пазарубліваць хусткі.

пазару́бліваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Зрабіць зарубкі на ўсім, многім. Пазарубліваць дрэвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Астацца цэлым, непашкоджаным сярод разбуранага, уцалець. Як ацалелі дрэвы тут кругом, Дзе фронт узрыў снарадамі грунт шэры? Танк. // Астацца жывым, не загінуць. Ацалець у жорсткім баі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

светлабо́кі, ‑ая, ‑ае.

Са светлымі бакамі (пра жывёлу, птушак, дрэвы). Андрэй з начальнікам штаба і камандзірамі атрадаў Павольна ішоў між стромкіх, светлабокіх соснаў і аглядваў тых, каму ўдалося вырвацца з блакады. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыхілі́цца, -хілю́ся, -хі́лішся, -хі́ліцца; зак.

1. Нахіліцца, нагнуцца трохі ўніз.

Дрэвы прыхіліліся да зямлі.

2. да каго-чаго. Шчыльна наблізіцца да чаго-н., прыпасці да каго-н.

Дзіця прыхілілася да бацькі.

3. перан., да каго. Знайсці спагаду ў каго-н., адчуць прыхільнасць да каго-н.

Няма ёй да каго п.

|| незак. прыхіля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца і прыхі́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Во́бліў ’галалёдзіца’ (Бяльк., Гарэц., Др.-Падб., Юрч., КТС), вобліва ’тс’ (Яшк.), воблевень ’тс’ (Мат. Гом.), вобліў, воблакі, вобліўя ’лёд, якім пры галалёдзіцы пакрываюцца дрэвы; галалёдзіца’ (Юрч.), воблівіца ’ападкі ў выглядзе кавалачкаў лёду’ (Мат. АС, бых.). Рус. дыял. о́блив ’іней на дрэвах’. Да абліць (гл.). Параўн. аблівака.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

verschnéiden

*

I

vt

1) парэ́заць, абрэ́заць

2) дрэ́нна скро́іць

3) абрэ́зваць, падраза́ць (дрэвы)

4) кастры́раваць

II

vt разбаўля́ць, зме́шваць (віны)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)