перадво́іць, ‑двою, ‑двоіш, ‑двоіць; зак., што.

Спец. Узараць другі раз. Перадвоіць папар перад сяўбою.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бельэта́ж, ‑а, м.

1. Другі паверх дома.

2. Ніжні ярус над партэрам у тэатры.

[Фр. bel — прыгожы і étage — этаж.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашархаце́ць, ‑ціць; зак.

Разм. Пачаць шархацець. // Прашархацець. Зашархацела за плотам, падышоў другі паставы. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разнава́гавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае іншую, чым другі (другія), вагу; неаднолькавай вагі. Разнавагавыя гіры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ, нескл., н.

Другі гук музычнай гамы, а таксама нота, якая абазначае гэты гук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераво́р Перааранае поле пасля капання бульбы; другі раз узаранае поле; вымаклы і другі раз заараны пасеў (Слаўг.).

ур. Перавор (поле) каля в. Яскавічы Сал.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

zadźwigać

зак. зацягнуць;

zadźwigać na piętro — зацягнуць на другі паверх

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tura

ж.

1. тур; круг; этап;

tura wyborów — тур выбараў;

druga tura — другі тур;

2. група, заезд;

druga tura wczasowiczów — другі заезд курортнікаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ві́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. Назва розных дэталей, прыстасаванняў з раздвоеным канцом.

Штэпсельная в.

2. Такое становішча пры стральбе, калі адзін снарад падае бліжэй, а другі далей ад цэлі (спец.).

Узяць батарэю ў вілку.

|| прым. ві́лачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адгарну́ць, -гарну́, -го́рнеш, -го́рне; -гарні́; -го́рнуты; зак., што.

1. Адгрэбці, адсунуць убок.

А. попел.

2. Адхіліць, адвесці ўбок, адсунуць.

А. валасы.

3. Разгарнуць, адкрыць (кнігу, сшытак і пад.); павярнуць з аднаго боку на другі, перагарнуць (старонку, ліст і пад.).

А. лісток календара.

|| незак. адго́ртваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)