ГУ́ЛЬДЭН

(ням. Gulden ад Gold золата),

фларын, 1) грашовая адзінка Нідэрландаў, роўная 100 цэнтам. Уведзена ў 1816.

2) Залатая, потым сярэбраная манета ў некат. еўрап. краінах у 14—19 ст. (Аўстрыі, Германіі і інш.). У 17 ст. быў пашыраны на Беларусі.

т. 5, с. 528

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Та́лент ’надзвычайныя здольнасці’; ’чалавек з надзвычайнымі здольнасцямі’ (ТСБМ), ’прыродны дар, здольнасць’, ’пакліканне’ (Ласт., Сл. ПЗБ), тале́нт ’тс’ (Байк. і Некр.), та́лінт ’здольнасць да нейкага майстэрства ці мастацтва’ (Варл.). Праз польск. talent, з франц. talent ’здольнасць, прыродны дар’, што да лац. talentum ’грэчаская мера вагі і грашовая адзінка’ < грэч. ταλαντον ’тс’, гл. талант. Развіццё значэння ад ’каштоўная манета’, ’каштоўны дар’ да ’прыродны дар’, ’выключныя здольнасці’ (Брукнер, 564; Длугаш-Курчабова, 493).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лат

(латыш. lats)

грашовая адзінка ў Латвіі ў 1922—1940 гг. і з 1993 г.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стыпе́ндыя

(лац. stipendium = плата)

штомесячная грашовая дапамога студэнтам, аспірантам і навучэнцам сярэдніх спецыяльных навучальных устаноў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

франк

(фр. franc)

грашовая адзінка Францыі, Бельгіі, Швейцарыі і некаторых іншых краін, роўная 100 сантымам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

reward

[rɪˈwɔrd]

1.

n.

1) узнагаро́да f.; адпла́та f.

2) грашо́вая ўзнагаро́да

2.

v.t.

1) узнагаро́джваць, дава́ць узнагаро́ду

2) абдо́рваць; аддава́ць нале́жнае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

strajkowy

strajkow|y

забастовачны;

akcja ~a — забастовачны рух;

płaca ~a — грашовая дапамога забастоўшчыкам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

до́лар

(англ. dollar, ад ням. Taler = талер)

грашовая адзінка ЗША, Канады, Аўстраліі і некаторых іншых краін, роўная 100 цэнтам.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

АЛТЫ́Н

(ад тат. алты шэсць),

1) лікава-грашовая адзінка ў Расіі 14 — пач. 18 ст., роўная 6 дзенгам, пазней 3 капейкам. Упершыню ў рус. пісьмовых крыніцах упамінаецца каля 1375, у бел. — пад 1532.

2) Рас. сярэбраная манета ў сярэдзіне 17 — пач. 18 ст.

т. 1, с. 269

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Zwendung

f -, -en

1) дапамо́га (грашовая)

~en mchen — рабі́ць (дабрачы́нныя) узно́сы [ахвярава́нні]

2) асігнава́нне, адлічэ́нне, паздка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)