пашыра́ць несов.

1. (делать более широким) расширя́ть, уширя́ть;

2. (увеличивать в числе, объёме) расширя́ть;

3. распространя́ть;

п. ве́ды сяро́д насе́льніцтва — распространя́ть зна́ния среди́ населе́ния;

4. спец. расширя́ть, разде́лывать, уширя́ть;

1, 2, 4 см. пашы́рыць 1, 2, 4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прафесі́йны Berúfs-; berúflich, berúfsmäßig, professionéll, von Berúf, fáchlich, Fách-; Prófi- (разм);

прафесі́йная адука́цыя berúfliche Áusbildung, Berúfsausbildung f -, Fáchausbildung f -;

прафесі́йнае навуча́нне Léhrausbildung f -, Fáchschulung f -;

прафесі́йныя ве́ды Fáchkenntnisse pl;

прафесі́йны баксёр Prófiboxer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

пісьме́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які ўмее чытаць і пісаць; граматны. [Ян:] — Чытайце, хто пісьменны, кніжкі, як стваралася наша зямля. Пестрак. // Які ўмее граматычна правільна пісаць і гаварыць. Пісьменны вучань. // перан. Які мае неабходныя веды ў якой‑н. галіне. Пісьменны інжынер.

2. У якім няма граматычных і стылістычных памылак. Пісьменны дыктант. // перан. Выкананы адпаведна з асноўнымі патрабаваннямі. Пісьменны праект.

3. у знач. наз. пісьме́нны, ‑ага, м. Чалавек, які ўмее чытаць і пісаць. Пісьменнаму і кнігі ў рукі! Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wíssen

n -s, - ве́ды, ве́данне

méines ~s — (на)ко́лькі я ве́даю

~ ist Macht — ≅ вучэ́нне – святло́, а невучэ́нне - це́мра

zu viel ~ macht Kópfschmerzen — ≅ шмат бу́дзеш ве́даць – галава́ абле́зе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

nauka

nauk|a

ж.

1. навука;

Akademia Nauk — Акадэмія навук;

~i ścisłe — дакладныя навукі;

~i humanistyczne — гуманітарныя навукі;

~i społeczne — грамадскія навукі;

~i przyrodnicze — прыродазнаўчыя дысцыпліны;

2. вучэнне; тэорыя; дактрына;

3. навучанне; вучоба;

prawo do ~i — права на адукацыю;

~a czytania i pisania — навучанне чытанню і пісьму;

pobierać ~ę — вучыцца;

4. кніжн. веды;

zdobyć ~ę — набыць веды

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

приобрести́ сов.

1. (стать обладателем чего-л.) набы́ць, мног. панабыва́ць; прыдба́ць; (купить) купі́ць;

приобрести́ о́пыт набы́ць во́пыт;

приобрести́ костю́м набы́ць (прыдба́ць, купі́ць) касцю́м;

2. (получить) набы́ць, мног. панабыва́ць;

приобрести́ зна́ния набы́ць ве́ды;

3. (заслужить, снискать) здабы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

zéitigen

1.

vt

1) даць паспе́ць (чаму-н.); вы́трымаць (што-н.)

2) выяўля́ць, пака́зваць

er hat gúte Kénntnisse gezéitigt — ён паказа́ў до́брыя ве́ды

2.

vi (h, s) паcпява́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

універсітэ́т, ‑а, М ‑тэце, м.

1. Вышэйшая навучальная і навуковая ўстанова з асобнымі аддзяленнямі (факультэтамі) па розных гуманітарных і прыродазнаўча-матэматычных навуках. Рэктар універсітэта. □ [Сцёпка:] — Я думаю, скончыўшы рабфак, падавацца ва універсітэт. Колас. // Будынак, дзе знаходзіцца гэта ўстанова. // перан. Тое, што дае вопыт, веды без навучальнай установы. [У Лукішках] .. [М. Танк] праходзіў той жыццёвы універсітэт, у якім адбывалася апошняя загартоўка сапраўдных рэвалюцыянераў. Бугаёў.

2. Назва навучальных устаноў па павышэнню агульнаадукацыйных і навукова-палітычных ведаў. Вячэрні універсітэт марксізма-ленінізма. □ [Сакратар партбюро:] — З калгаса прыслалі пісьмо. Універсітэт культуры адкрываюць. Просяць лектара. Марціновіч.

[Ад лац. universitas — сукупнасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wiadomość

wiadomoś|ć

ж.

1. паведамленне; вестка;

ostatnie ~ci — апошнія паведамленні;

~ci radiowe — паведамленні па радыё;

do ~ci — да ведама;

2. ~ci мн. веды;

źródło ~ci — крыніца ведаў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

intimate

I [ˈɪntəmət]

1.

adj.

1) до́бра знаёмы; блі́зкі, сябро́ўскі, сардэ́чны (пра ся́бра)

2) грунто́ўны (пра ве́ды)

3) глыбо́ка асабі́сты, патае́мны, запаве́тны, інты́мны

2.

n.

блі́зкі ся́бра або́ партнэ́р

II [ˈɪntəmeɪt]

v.t.

1) рабі́ць намі́нку

2) паведамля́ць, абвяшча́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)