водаачышча́льнік, ‑а, м.

Спец. Апарат для ачысткі вады; фільтр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водавымяра́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для вымярэння вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воданаграва́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для награвання вады. Воданагравальная станцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воданепраніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не прапускае вады. Воданепранікальная тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водапад’ёмны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для пад’ёму вады. Водапад’ёмная вежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абязво́дзець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць бязводным; пазбавіцца вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёдагенера́тар, ‑а, м.

Збудаванне для атрымання лёду з вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

салява́рніцтва, ‑а, н.

Здабыванне солі выварваннем яе з вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

солеварэ́нне, ‑я, н.

Дабыванне солі выварваннем яе з вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

swallow2 [ˈswɒləʊ] n. глыто́к;

at a swallow адны́м глытко́м, за́лпам;

take a swallow of water вы́піць глыто́к вады́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)