Verbum

тытуняво́дства, -а, н.

Развядзенне тытуню (у 1 знач.) у прамысловых мэтах.

|| прым. тытуняво́дчы, -ая, -ае.

тэакра́тыя, -і, ж.

Форма кіравання, пры якой палітычная ўлада належыць духавенству.

|| прым. тэакраты́чны, -ая, -ае.

тэма́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

Сукупнасць, кола тэм.

Гістарычная т.

|| прым. тэматы́чны, -ая, -ае.

тэтра́метр, -а, мн. -ы, -аў, м.

У антычным вершаскладанні: чатырохдольны верш.

|| прым. тэтраметры́чны, -ая, -ае.

узбярэ́жжа, -а, мн. -ы, -аў, н.

Паласа зямлі ўздоўж марскога берага.

|| прым. узбярэ́жны, -ая, -ае.

умало́т, -у, М -ло́це, м.

Колькасць абмалочанага зерня.

У. з гектара.

|| прым. умало́тны, -ая, -ае.

уфало́гія, -і, ж.

Навука, якая займаецца вывучэннем неапазнаных лятаючых аб’ектаў (НЛА).

|| прым. уфалагі́чны, -ая, -ае.

фальклары́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

Навука аб фальклоры, народнай творчасці.

|| прым. фалькларысты́чны, -ая, -ае.

фанза́, -ы́, ж.

Кітайская шаўковая тканіна, падобная да тафты.

|| прым. фанзо́вы, -ая, -ае.

Ф. сарафан.

фела́х, -а, мн. -і, -аў, м.

Селянін-земляроб у арабскіх краінах.

|| прым. фела́хскі, -ая, -ае.