Растру́ены ’развярэджаны’ (Байк. і Некр.). Ад растру́іваць ’развярэджваць’ (Нас.), што да труіць (гл.), аналагічна да растравіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скаго́ліць ‘галасіць, лямантаваць’ (Нас., Байк. і Некр., Др.-Падб.), ‘скавытаць’ (Бір. Дзярж.). Параўн. скагатаць, скуголіць, скогліць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сыма́ць ’здымаць’ (Чуд.), сыймаць ’тс’ (Нас.). Параўн. рус. сыма́ть ’тс’ < съ + *jmati (Фасмер, 3, 817); гл. імаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

То́чыць, зато́чыла ’карціць, закарцела’, ’няма цярпення’ (Нас.). Да тачыць 1 (гл.), якое да прасл. *točiti ’круціць, вярцець’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трусці́ць ‘ламаць, крышыць’, разбіваць на кавалкі, разбураць’ (Нас.), тру́сціць ‘ламаць, крышыць, развальваць’ (Некр. і Байк.). Гл. трушчыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трушы́на, трушы́нка ‘трошачкі, маленькая колькасць’ (Нас.). Паводле Насовіча, ад трусі́ць (гл.). Параўн. таксама тру́сачка ‘драбок, каліва’, ‘парушынка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вадаце́ч

1. Крыніца, ручай, равок (Нас., Крыч., Слаўг.).

2. Вільготнае месца пад гарой, дзе з зямлі сочыцца вада (Лёзн.).

□ ур. Вадацеч (мокрая, крынічная мясціна) каля в. Любаны Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

дух

1. Прасечаная пелька ў лёдзе ракі для лоўлі рыбы (Нас. АУ). Тое ж ду́хі (Рэч.).

2. Цёплы летні вецер (бел. азбукоўнікі XVI—XVII стст. Судн. 307, Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

капані́ца

1. Накопаная дарога; земляная дамба; насыпаны земляны вал (Нясв.).

2. Выемка, катлаван, роў, выкапаная сажалка (Зах. Бел. Др.-Падб.). Тое ж капанка (Нас.).

3. Канава; канал (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

па́вадка Разліў вады па лёдзе ракі або ў час паўнаводдзя па лузе (Слаўг.). Тое ж па́ваддзе (Слаўг.), па́вадзь (Кап.), па́вадкі (Нас., Сен. Касп., Слаўг.), паводка (БРС), паводдзе (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)