анкіласто́ма

(н.-лац. ankylostoma, ад гр. ankylos = сагнуты + stoma = рот)

гельмінт сям. анкіластаматыдаў паразітуе ў кішэчніку чалавека і мясаедных жывёл; крывагалоўка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

антрапалагі́зм

(ад антрапа + -лагізм)

філасофская канцэпцыя, якая разглядае ўсе з’явы прыроды, грамадства і мыслення ў залежнасці ад уласцівасцей і патрэб чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

арэнаві́русы

(ад лац. arena = пясок + вірусы)

група вірусаў жывёл і чалавека, якія маюць тонкія гранулы, падобныя да пясчынак, і агульны антыген.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аўтагіпно́з

(ад аўта- + гіпноз)

гіпнатычны стан, выкліканы самаўнушэннем, у процілегласць гетэрагіпнозу, выкліканаму ўздзеяннем іншага чалавека; адзін з прыёмаў у аўтагеннай трэніроўцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

бластаміко́з

(н.-лац. blastomycosis, ад гр. blastos = парастак + mykes = грыб)

хвароба скуры і ўнутраных органаў жывёл і чалавека, якая выклікаецца бластаміцэтамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вальфартыёз

(ад ням. Volfart = прозвішча ням. урача)

хвароба чалавека і жывёл, якую выклікаюць лічынкі вальфартавай мухі, адкладзеныя ў ранкі на скуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гараско́п

(гр. horoskopos = які назірае час)

табліца размяшчэння планет і зорак у пэўны момант часу, якая выкарыстоўваецца для прадказанняў лёсу чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

герпесві́русы

(ад герпес + вірусы)

буйныя вірусы, якія змяшчаюць дэзаксірыбануклеінавую кіслату; размнажаюцца ў клетачных ядрах пазваночных, узбуджаюць інфекцыйныя захворванні жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гіперкерато́з

(ад гіпер- + гр. keras, -atos = рог)

празмернае патаўшчэнне рагавога слоя скуры чалавека ў выніку працяглага ціску, трэння і іншых прычын.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэме́нцыя

(лац. dementia = шаленства)

прыдуркаватасць, якая ўзнікае ў чалавека ў выніку паражэння галаўнога мозгу пры атэрасклерозе. эпілепсіі і інш. (параўн. алігафрэнія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)