надава́ць I несов.

1. в разн. знач. придава́ть;

2. (звание) присва́ивать; (о чине — ещё) производи́ть (в кого);

3. (воплощать) придава́ть; облека́ть (во что);

1-3 см. нада́ць

надава́ць II сов., разг.

1. надава́ть;

н. гро́шай — надава́ть де́нег;

н. абяца́нняў — надава́ть обеща́ний;

2. (каму) вздуть (кого);

учо́ра яму́ так ~ва́лі! — вчера́ его́ так взду́ли!

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

help2 [help] v.

1. (with) дапамага́ць;

help down дапамагчы́ сысці́ ўніз

2. садзе́йнічаць, спрыя́ць;

that doesn’t help the situation гэ́та спра́ве не дапамо́жа

3. аблягча́ць, прыно́сіць палёгку;

The pills helped the headache. Пілюлі аблегчылі галаўны боль.

4. падава́ць (ежу, напоі);

help smb. to smth. частава́ць каго́-н. чым-н.;

help oneself to smth. частава́цца чым-н.; браць сабе́ (ежу, напоі);

help yourself, please! часту́йцеся, калі́ ла́ска!

5. infml (неадабральна) укра́сці, узя́ць без дазво́лу;

He had been helping himself to the money in the cash register. Ён пастаянна краў грошы з касы.

give/lend a helping hand дапамагчы́ (каму-н.);

God/Heaven help you infml памага́й вам Бог;

it can’t be helped нічо́га не зро́біш;

one cannot help doing smth./one cannot help but do smth. не́льга стрыма́ць, прадухілі́ць не́шта; немагчы́ма стрыма́цца ад не́чага;

We couldn’t help laughing (crying). Мы не маглі́ стрыма́ць смех (слёзы).

help off [ˌhelpˈɒf] phr. v. (with) памагчы́ (каму-н.) зняць адзе́жу/во́пратку

help on [ˌhelpˈɒn] phr. v. садзе́йнічаць, спрыя́ць, дапамага́ць;

help on (with) памагчы́ (каму-н.) апрану́ць адзе́жу/во́пратку

help out [ˌhelpˈaʊt] phr. v.

1. вы́весці з ця́жкага стано́вішча, вы́ратаваць, вы́бавіць з бяды́, дапамагчы́

2. падава́ць (ежу);

She helped out fish and chips. Яна расклала па талерках рыбу са смажанай бульбай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

call1 [kɔ:l] n.

1. крык, во́кліч;

a call for help крык аб дапамо́зе;

the call of an owl крык савы́;

within call паблі́зу, по́бач, непадалёку, у ме́жах чу́тнасці

2. тэлефо́нны звано́к, вы́клік, размо́ва (па тэлефоне);

a local call мясцо́вы тэлефо́нны вы́клік;

a long-distance call міжгаро́дні тэлефо́нны вы́клік;

give smb. a call пазвані́ць каму́-н. па тэлефо́не;

make a phone call пазвані́ць па тэлефо́не;

return smb.’s call перазвані́ць каму́-н.;

There’s a call for you from Paris. Вас выклікае Парыж.

3. (кароткі) візі́т, наве́дванне; захо́д (карабля ў порт);

a courtesy call візі́т ве́тлівасці;

a place/a port of call ме́сца/порт захо́ду;

a return call візі́т у адка́з;

make/pay a call on smb. наве́даць каго́-н., завіта́ць да каго́-н., нане́сці каму́-н. візі́т;

I have several calls to make. Мне трэба зайсці ў некалькі месцаў.

4. патрабава́нне; по́пыт; патрэ́ба; неабхо́днасць;

money on call/money payable at/on call пазы́ка да запатрабава́ння;

no call for smb./smth. няма́ патрэ́бы ў кім-н./чым-н.;

I have many calls on my time. У мяне зусім няма вольнага часу;

There’s little call for his services. Яго паслугі не карыстаюцца вялікім попытам.

a close call infml небяспе́чнае/рызыко́ўнае стано́вішча; ≅ на валасо́к ад пагі́белі;

on call па запатрабава́нні, па вы́кліку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nitka

nitk|a

ж. нітка;

~a dentystyczna — стаматалагічная (зубная) нітка;

przemoknąć do suchej ~i — прамокнуць да ніткі;

suchej ~i na kim

nie zostawić — перамыць костачкі каму; абгаварыць каго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

odsądzić

зак.

1. адмовіць каму ў чым; не прызнаць за кім чаго;

2. уст. пазбавіць права праз суд;

odsądzić kogo od czci i wiary — абняславіць чыё добрае імя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zamącić

зак.

1. замуціць; закаламуціць; ускаламуціць;

zamącić wodę — замуціць ваду;

2. перан. парушыць; азмрочыць;

zamącić spokój — парушыць спакой;

zamącić nastrój — азмрочыць настрой;

zamącić komu głowę — затлуміць каму галаву

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przelewać

незак.

1. пераліваць; праліваць;

2. na kogoперадаваць каму;

3. бух. пераводзіць;

przelewać krew — праліваць кроў;

przelewać łzy — праліваць слёзы;

przelewać co na papier — выкладаць што на паперы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ukręcić

зак.

1. скруціць, звярнуць;

ukręcić klucz — скруціць (зламаць) ключ;

2. адкруціць;

3. разм. намалоць;

ukręcić łeb разм. а) czemu замяць што;

komu зламаць хрыбет; скруціць шыю каму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pokazać

зак.

1. паказаць;

2. паказаць; праявіць;

pokazać komu drzwi — паказаць каму на дзверы;

nie pokazać po sobie — не падаць (паказаць) выгляду;

ja ci pokażę! — я табе пакажу!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кало́ць¹, калю́, ко́леш, ко́ле; калі́; незак.

1. каго-што. Датыкаючыся чым-н. вострым, выклікаць боль.

К. іголкай.

Цэлы дзень калола (безас.) пад сэрцам (перан.).

2. каго (што). Рабіць укол, уколы (разм.).

Хвораму калолі антыбіётыкі.

3. каго (што). Забіваць чым-н. вострым.

К. свінню.

4. каго-што. Біць рагамі, бадаць (разм.).

Бедная тая дамова, дзе вала коле карова (прыказка).

5. перан., каго (што) і без дап. Рабіць каму-н. колкія заўвагі, папракаць.

К. дакорамі.

Калоць (у) вочы (разм.) — папікаць, дакараць, сарамаціць.

Праўда вочы коле (прыказка) — пра нежаданне слухаць непрыемную праўду.

|| зак. закало́ць, -калю́, -ко́леш, -ко́ле; -калі́; -ко́латы (да 3 знач.).

|| аднакр. кальну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ (да 1, 2 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)