Любоцце, любоцця, любоценнетое, што люба, прывабнае, прыгожае’ (Крыў., Дзіс.; ТС). Утворана ад любата́ (гл.) пры дапамозе суфікса ‑ьje, з адцягненым значэннем.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Нуле́, нулі — сцвярджальная часціца (Жд. 2, Сл. ЦРБ), нуле ’тс’ (карэл., Янк. Мат.), тое ж нале, ноле (гл.). З ну і але.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Та́дны ’танны’ (дзятл., Жыв. сл.; ЛА, 3). Дыялектная дысіміляцыя (н > д) доўгага (з падвойнага) санорнага, параўн. тое ж у тайны2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Татэ́: ек на татэ́ ’як на зло’ (ТС). Відаць, падвоенае тэтое’ (гл.) або спалучэнне злучніка та (гл.) з ім. Гл. татак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

харч, -у, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Тое, што спажываюць, чым жывяцца, ежа.

Мясны х.

Нешта ж ты змізарнеў на гарадскіх харчах.

2. Корм для жывёлы.

Нарыхтаваць харчу жывёле на зіму.

3. перан. Тое, што з’яўляецца крыніцай роздуму, разважанняў.

Даць х. для мозгу.

На харчах святога Антонія (разм., жарт.) — недаядаючы, галадаючы.

|| прым. харчо́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чапля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак.

1. за каго-што. Тое, што і чапляцца (у 1 знач.).

2. што. Падчэпліваць, браць чым-н. вострым.

Ч. скварку на відэлец.

3. што на што. Вешаць (разм.).

Ч. фіранкі.

4. што. Надзяваць што-н. (разм.).

Ч. акуляры.

5. Тое, што і чапляцца (у 4 знач.).

|| наз. чапля́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а́жыо

(іт. aggio)

тое, што і лаж.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аквафо́рта

(іт. acquaforte)

тое, што і афорт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ало́вак

(польск. ołówek)

тое, што і карандаш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

анальгезі́н

(ад анальгезія)

тое, што і антыпірын.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)