даліхацэфа́л

(н.-лац. dolichocephalus, ад гр. dohchos = доўгі + kephale)

чалавек з доўгай галавой (параўн. брахіцэфал, мезацэфал).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ідыёт

(лац. idiota, ад гр. idiotes = невук)

1) чалавек, хворы на ідыятыю;

2) перан. дурань, тупіца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

індыві́дуум, індыві́д

(лац. individuum)

1) кожны асобна ўзяты жывы арганізм;

2) асобны чалавек сярод іншых людзей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кансерва́тар

(лац. conservator = ахавальнік)

1) чалавек старых, аджыўшых поглядаў, праціўнік новага, прагрэсіўнага;

2) член кансерватыўнай партыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

крэз

(гр. Kroisos = імя цара Лідыі, які меў незлічоныя багацці)

вельмі багаты чалавек, уладальнік незлічоных багаццяў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ло́мбер

(фр. l’hombre, ад ісп. hombre = чалавек)

гульня ў карты, у якой прымаюць удзел звычайна трое.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сангві́нік

(ад лац. sanguis, -inis = кроў)

чалавек, для тэмпераменту якога характэрна рухомасць, жыццярадаснасць, схільнасць да захаплення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

скафа́ндр

(фр. scaphandre, ад гр. skaphe = лодка + aner, andros = чалавек)

спецыяльны герметычны касцюм вадалаза або касманаўта.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цы́нік

(лац. cinicus, ад гр. kynikos)

чалавек неэтычны, які кпіць над агульнапрынятымі звычаямі, прыніжае прызнаныя вартасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шама́н

(эвенк. saman = узбуджаны чалавек)

чараўнік, знахар у народаў, рэлігія якіх засноўваецца на веры ў духаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)