apply [əˈplaɪ] v.
1. звярта́цца з про́сьбай (звыч. пісьмовай); падава́ць зая́ву
2. прымяня́ць, ужыва́ць, выкарысто́ўваць
3. зма́зваць (крэмам, маззю і да т.п.)
4. даты́чыць, ты́чыцца;
What I am saying applies only to some of you. Тое, што я кажу, тычыцца толькі некаторых з вас.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
пако́ланы 1, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і паколаты 1.
пако́ланы 2, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і паколаты 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Паплаўкі́ ’назва плоскуняў’ (ДАБМ, 870). Этымалагічна тое ж, што і паплавок (гл.), відаць, таму што мужчынскія сцяблы каноплі не маюць сямян і плаваюць пры мочцы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вы́звалка ’тое ж, што і вызвал’ (Нас.), вызвалкі ’дапамога, пазыка’ (Нік., Оч.). Рус. смал. вы́зволка, укр. ви́зволка ’пазыка, дапамога’. Утварэнне ад вызвал з суф. ‑к‑.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Відзельца ’відэлец’ (нараўл., Мат. Гом.) — відазмененае відэлец пры дапамозе суф. ‑ль‑ца, які надае слову памяншальнае значэнне. Тое ж бел. відэльца (Касп.). Сюды ж відзелец.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Базу́рны (палес.; Маш., 281: «пра маладых хлопцаў і дзяўчат кажуць: базурные або потвурные»). Відавочна, тое ж самае, што і дзеясловы абазурыць, абазырыць і пад. (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прайдо́ха — тое ж, што і прайдзісвет (ТСБМ, Бяльк.), прайдзёха, пройдо́ха (Сл. ПЗБ), прайда́ха, прайду́ха (Шатал.) ’тс’. Рус. пройдо́ха ’тс’. Да прайсці, прайду. Параўн. пройда (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пракавуліна ’маленькі завулак, пад’езд да двара’ (Юрч. Фраз. 1). Утворана ад прах (гл.) і вул‑, гл. вуліца, завулак, першаснае значэнне ’тое, што знаходзіцца перад вуліцай’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прыбі́рышча ’раскарчаваны ўчастак’ (ст.-дар., Сл. ПЗБ). Да прыбіра́ць, прыбра́ць са значэннем ’расчысціць’. Параўн. балг. дыял. прибѝрище ’тое, што нарадзілася за год, ураджай’. Гл. браць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Со́дні ‘суткі, доба, пара’ (дзісн., Ласт.). Параўн. рус. со́денный ‘тое, што адбылося ў нашы дні, сучасны нам’. З прыст. со‑ і дзень у мн. л.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)