арабе́ска, ‑і, ДМ ‑цы; Р мн. ‑сак; ж.

1. Складаны арнамент фантастычнага характару з геаметрычных фігур і стылізаваных лісцяў, кветак і пад. — першаначаткова ў помніках арабскага мастацтва. Чырвонымі арабескамі Лісце лес ураніў. Караткевіч.

2. Невялікі музычны твор.

[Іт. arabesco.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мю́зікл

(англ. musical = музычны)

1) музычна-сцэнічны твор, пераважна камедыйнага характару, пабудаваны на выкарыстанні элементаў аперэты, балета, оперы і эстрады;

2) кінафільм такога характару.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Прыгу́знік ’палюбоўнік’ (Пятк. 2). Прыставачна-суфіксальнае ўтварэнне метафарычнага характару ад гуз у значэнні ’зад, задняе месца’ (Гарэц.), параўн. гуз 1; гл. таксама ЕСУМ, 1, 614 (гуза́).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ста́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Раздзел тэарэтычнай механікі, які вывучае раўнавагу цел пад уздзеяннем сіл.

2. Стан спакою, раўнавагі; проціл. дынаміка. // перан. Нязменнасць, адсутнасць руху, развіцця. Паказ характару ў статыцы ў пэўнай меры абмяжоўвае магчымасці пісьменніка. Дзюбайла.

[Грэч. statikē — раўнавага.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

белетры́стыка

(ад фр. belleslettres = прыгожая славеснасць)

1) мастацкая проза;

2) апавядальная літаратура займальнага характару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гепаты́т

(ад гр. hepar, -atos = печань)

хвароба печані запаленчага або дыстрафічнага характару; хвароба Боткіна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

грыфана́ж

(фр. griffonnage)

эскізы імправізацыйнага характару, найбольш пашыраныя пры маляванні пяром і ў афорце.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гумарэ́ска

(ням. Humoreske, ад лац. humor = вільгаць)

невялікі літаратурны або музычны твор жартоўнага характару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

міра́кль

(фр. miracle, ад лац. miraculum = цуд)

жанр сярэдневяковай заходнееўрапейскай вершаванай драмы рэлігійнага характару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мнемані́чны

(ад гр. mnemonikon = мастацтва запамінання);

м. верш — вершаваны твор практычнага ці павучальнага характару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)